Nú hefur kona rennsli (tíðablæðingar) og rennslið úr holdi hennar er blóð þá skal hún vera saurug í sjö daga og hver sem snertir hana skal vera óhreinn til kvelds.Síðar segir:
Og ef einhver samrekkir henni og tíðablóð hennar kemur á hann þá er hann óhreinn sjö daga, og hver sú hvíla skal óhrein vera, er hann liggur í.Ruth Westheimer (1986) kemur inn á ýmsar goðsagnir gagnvart tíðablæðingum. Dæmi um þær eru að ef kona bakar köku fellur kakan, hárlagning helst ekki, konan verði að liggja í rúminu á meðan á blæðingum stendur og sá karlmaður sem hefur kynmök við konu sem er með blæðingar verði getulaus eða geldur (Westheimer, 1986). Nútímaþekking segir okkur að kynlíf sé hættulaust meðan á blæðingum stendur. Hver einstaklingur hefur sínar sérstöku langanir og þrár. Það er því mjög mismunandi hvenær löngun til kynlífs vaknar og hvenær ekki. Rannsóknir á tengslum kynhormóna kvenna (östrógens og prógesteróns) á mismunandi tímum tíðahringsins og kynlífsvirkni hafa sýnt fram á mismunandi niðurstöður. Sumar rannsóknir hafa sýnt fram á að konan hafi mesta kynlöngun í kringum egglos en aðrar rannsóknir að það eigi sér stað fyrir eða eftir blæðingar. Enn aðrar rannsóknir hafa gefið tilefni til að ætla að mesta kynlöngunin sé á öllum þessum tímabilum (sjá í Van Goozen, Wiegan, Endert, Helmond og Van de Poll, 1997). Abplanalp o.fl. (1979) fengu þær niðurstöður að kynlíf fólks hefði jafna dreifingu yfir tíðahringinn og tengdist ekki magni kynhormóna kvenna (sjá í Van Goozen, Wiegan, Endert, Helmond og Van de Poll, 1997). Nýleg vitneskja hefur rennt stoðum undir það að karlhormón (androgen) skipti líklega meira máli en kvenhormónið östrogen fyrir kynlífsvirkni kvenna. Rannsókn Van Goozen o.fl. (1997) sýndi að magn karlhormónsins testosteróns var tengt kynlöngun og kynlífsvirkni. Það virðist vera algengara að skoða kynlífsáhuga kvenna fyrir blæðingar en eftir þær. Þær rannsóknir byggjast á því að skoða svokallaða fyrirtíðaspennu (premenstrual syndrome). Rannsókn Van Goozen o.fl. (1997) sýndi að þær konur sem voru með fyrirtíðarspennu fannst þær hafa mesta löngun til kynlífs á miðju tíðatímabili en konur sem ekki höfðu einkenni fyrirtíðaspennu höfðu mesta kynlöngun fyrir blæðingar. Miriam Stoppard (1992) nefnir margar ástæður þess að kona hafi ekki áhuga á kynlífi. Það geta verið neikvæð viðhorf til kynlífs sem byggjast á uppeldislegum þáttum þar sem lögð hefur verið áhersla á það að kynlíf væri eitthvað óhreint eða dónalegt. Það getur stafað af þekkingarskorti á kynlífi sem hindrað getur eðlilega löngun til kynlífs. Eins getur erfið kynlífsreynsla í uppvexti valdið því að konan á erfitt með að gefa sig að kynlífi. Jafnframt hefur það sýnt sig við meðferð kynlífsvandamála að það sem hamlar fólki að lifa eðlilegu kynlífi er að það hefur ekki getað rætt á eðlilegan hátt við maka/vin sinn um kynlífið. Til þess að vita nægjanlega vel hvað hinn aðilinn vill þarf fólk að geta rætt saman um langanir, tilfinningar og það sem það vill ekki í kynlífi. Góð tjáskipti um kynlíf eru grundvallaratriði fyrir gott kynlíf. Frekara lesefni á Vísindavefnum:
- Getur kona haft blæðingar þó að hún sé ófrísk? eftir EDS
- Hvað veldur tíðaverkjum og af hverju geta þeir verið svona sársaukafullir? eftir Emilíu Dagnýju Sveinbjörnsdóttur
- Hvernig breytist líkami stelpna við kynþroska? eftir Þuríði Þorbjarnardóttur
- Geta konur orðið óléttar þótt þær hafi aldrei farið á túr? eftir Þuríði Þorbjarnardóttur
- Hvað er tíðahringurinn langur hjá konum? eftir Herdísi Sveinsdóttur
- Eru konur einu dýrin sem fara í gegnum tíðahvörf, hvað með önnur spendýr eins og simpansa? eftir Jón Má Halldórsson
- Er það rétt að tíðahringur kvenna sem eyða miklum tíma saman geti orðið samstilltur? eftir Þuríði Þorbjarnardóttur
- Biblían (1957). Reykjavík: Prentsmiðjan Oddi hf.
- Stoppard, M. (1992). Töfrar kynlífsins (Guðrún Björk Guðsteinsdóttir, Hálfdán Ómar Hálfdánarson, Sverrir Konráðsson, þýddu). Reykjavík: Bókaútgáfan Örn og Örlygur hf.