Augljóst
Grýla er dauð! Elstu heimildir um Grýlu eru um 800 ára gamlar. Hún kemur fyrst fyrir í þulum Snorra Eddu og í Íslendinga sögu Sturlu Þórðarsonar. Rannsóknir hafa sýnt að grænlandshákarlinn, sem talinn er ná hæsta aldri allra hryggdýra, verður ekki nema um 500 ára. Öll vísindaleg rök benda því til þess að Grýla sé löngu dauð enda gafst hún upp á rólunum eins og hvert einasta leikskólabarn veit mætavel!Loðið
Meiri vafi leikur á tilvist Leppalúða. Vitað er að Grýla var raðkvæniskona og átti að minnsta kosti þrjá menn. Sá fyrsti hét Gustur. Grýla át hann. Hann er því augljóslega dáinn. Annar hét var Boli og sá þriðji Leppalúði. Grýla var frumkvöðull í því sem kallast að „yngja upp“. Leppalúða kynnist hún á 17. öld og ljóst er að á þessu skeiði voru þau afar frjósöm og eignuðust sæg af jólasveinum. Ekki er tryggt að öll afkvæmin séu getin af Leppalúða og þangað til nothæft erfðaefni finnst ríkir einhver óvissa um það. Séu öll nöfn jólasveinanna talin er um að ræða 80 stykki. Kynorka Grýlu og Leppalúða var því allveruleg. Eins og kunnugt er stendur kynorkan í öfugu hlutfalli við stöðuorkuna en eykst línulega með hreyfiorkunni. Um þetta má fræðast meira um í svari við spurningunni Hvað er kynorka?
Kynorka Grýla og Leppalúða var allveruleg. Það er alkunna að kynorkan stendur í öfugu hlutfalli við stöðuorkuna en eykst línulega með hreyfiorkunni. Á myndinni sjást Grýla, Leppalúði og sægur jólasveina.
Harðsoðið
Um jólaköttinn er það að segja að hann tilheyrir sérstökum flokki árstíðabundinna dýrategunda. Aðrar kunnar tegundir sem dýrafræðingar hafa lýst eru til að mynda páskalambið, jólagæsin, jólaöndin, páskahérinn, haustfiðrildin og sumarafleysingafólkið.[1] Latneskt fræðiheiti jólakattarins er Felis nativitatis. Íslenskir fornleifafræðingar hafa fundið nokkur kattabein frá tímum fyrstu landnámsmanna og síðar. Í ljós hefur komið að þau eru öll af heimiliskettinum Felis silvestris catus. Um þessa beinafundi er hægt að lesa meira um í fróðlegu svari við spurningunni Hvenær komu kettir fyrst til Íslands? Þar sem enn hafa ekki fundist bein af tegundinni Felis nativitatis er ekki hægt að slá neinu föstu um hvar hann er niðurkominn.[2] Það er þó engin ástæða til að skjálfa á beinunum, enda er jólakötturinn örugglega töluvert ljúfur inn við beinið. Fornleifafræðingar Vísindavefsins heita því að linna ekki látum fyrr öll kurl eru komin til grafar í þessu máli. Þá loksins verður björninn unninn og litlu börnin þurfa ekki lengur að fara kringum hræðilegan jólakött eins og köttur kringum heitan graut. Þetta er augljóslega leikur kattarins að músinni - vísindin munu ekki kaupa köttinn í sekknum í þessu máli! Tilvísanir:- ^ Svo þekkjast líka árstíðabundnar veirur, eins og inflúensuveiran.
- ^ Kannski er hann grafinn með Jónasi? Það kemur þá fljótlega í ljós eins og hægt er að lesa um í svari við spurningunni Geta nútímavísindi sagt til um það hvort bein sem grafin eru á Þingvöllum séu í raun og veru af Jónasi Hallgrímssyni?
- Æskan - 13.-16. Tölublað (15.12.1925) - Tímarit.is. (Sótt 22.12.2020).