Sólin Sólin Rís 10:23 • sest 16:05 í Reykjavík
Tunglið Tunglið Rís 25:04 • Sest 15:29 í Reykjavík
Flóð Flóð Árdegis: 12:18 • Síðdegis: 25:05 í Reykjavík
Fjaran Fjara Árdegis: 05:51 • Síðdegis: 18:50 í Reykjavík
Sólin Sólin Rís 10:23 • sest 16:05 í Reykjavík
Tunglið Tunglið Rís 25:04 • Sest 15:29 í Reykjavík
Flóð Flóð Árdegis: 12:18 • Síðdegis: 25:05 í Reykjavík
Fjaran Fjara Árdegis: 05:51 • Síðdegis: 18:50 í Reykjavík
LeiðbeiningarTil baka

Sendu inn spurningu

Hér getur þú sent okkur nýjar spurningar um vísindaleg efni.

Hafðu spurninguna stutta og hnitmiðaða og sendu aðeins eina í einu. Einlægar og vandaðar spurningar um mikilvæg efni eru líklegastar til að kalla fram vönduð og greið svör. Ekki er víst að tími vinnist til að svara öllum spurningum.

Persónulegar upplýsingar um spyrjendur eru eingöngu notaðar í starfsemi vefsins, til dæmis til að svör verði við hæfi spyrjenda. Spurningum er ekki sinnt ef spyrjandi villir á sér heimildir eða segir ekki nægileg deili á sér.

Spurningum sem eru ekki á verksviði vefsins er eytt.

Að öðru leyti er hægt að spyrja Vísindavefinn um allt milli himins og jarðar!

=
Vind- og sólarorka eiga það sameiginlegt að eiga uppruna sinn í endurnýjanlegum orkulindum. Með endurnýjanlegri orkulind er átt við orkulind sem helst í jafnvægi af náttúrunnar hendi. Þegar orka er hagnýtt úr lindinni þá endurnýjar hún sig og rennur því ekki til þurrðar.

Vind- og sólarorka eiga upptök sín í sólinni og geislum hennar. Í iðrum sólarinnar á sér stað kjarnasamruni og við það losnar gríðarleg orka sem skilar sér til jarðarinnar í formi ljósgeisla og hita. Samspil geislanna og gufuhvolfsins drífur svo áfram veðra- og vindakerfi jarðar en vindorkan er falin í hreyfiorku vinds. Ljósgeislana má einnig hagnýta milliliðalaust sem sólarorku.

Frá fornri tíð hefur maðurinn hagnýtt sér vindorku til siglinga. Á miðöldum urðu svo vindmyllur algeng sjón í Evrópu en þær eiga uppruna sinn að rekja til Persíu og Kína. Þær nýttu vindorkuna einkum til mölunar á korni og til vatnsveitu. Vindmyllur nú á dögum eru töluvert þróaðri en byggja á sömu hugmynd. Vindurinn er nýttur til að snúa spöðum á ás sem tengdur er við rafal sem umbreytir síðan hreyfiorku vindsins í raforku.


Vindaflsvirkjanir á landi má samnýta með landbúnaði.

Virkjun vindorku á sér marga kosti. Vindaflstöðvar menga lítið og eru fljótar að vinna til baka orkukostnað við byggingu á þeim. Staðsetning virkjanasvæðanna er möguleg bæði á landi og á hafi úti en vindaflstöð á landi útilokar ekki landbúnað á sama svæði. Vindaflstöðvar eru taldar ódýr virkjunarkostur og er sá orkumiðill sem hefur vaxið hvað hraðast á undanförnum árum. Af skiljanlegum ástæðum þarf staðsetning þeirra að uppfylla ákveðin skilyrði. Vindmyllur virka hvorki í logni né í of miklu roki og hámarksafköst fást ekki nema við stöðugan byr. Því er nauðsynlegt að finna góða staðsetningu til virkjunar og getur jafnvel þurft varaaflstöð til að tryggja stöðuga orku.

Geislar sólar bera til jarðarinnar gríðarlega orku á hverri sekúndu en orkan sem berst til jarðar frá sólu á einni klukkustund gæti dugað til að svala ársorkuþörf mannkyns. Plöntur og þörungar nýta sér sólarorkuna beint til fæðuöflunar með ljóstillífun. Í sólarrafhlöðum (e. solar cells) er ljósi frá sólinni umbreytt í rafmagn með hjálp hálfleiðara. Í kristöllum hálfleiðaranna er að finna rafeindir sem gleypa ljóseindir sólargeislanna við rétt skilyrði og mynda rafstraum.


Sólaraflstöð í Bandaríkjunum.

Orkumagn sólarljóss hefur ekki jafna dreifingu og er breytilegt eftir stað og stund. Beislun sólarorku til framleiðslu rafmagns er hagkvæmust á sólríkum svæðum. Ólíkt vindaflsvirkjunum er uppsetningarkostnaður sólaraflstöðva mikill. Nýtni þeirra fer batnandi með árunum og hafa bestu sólarrafhlöðurnar í kringum 40% nýtni til samanburðar við venjulegar sólarrafhlöður til sumarhúsanota sem hafa yfirleitt nýtni á bilinu 12-18%.

Áhugi á endurnýjanlegum orkugjöfum hefur vaxið undanfarin ár af ýmsum ástæðum. Þó beislun vind- og sólarorku hafi færst í aukana í mörgum löndum hefur lítið farið fyrir beinni nýtingu þeirra hér á landi enn sem komið er. Jarðefnaeldsneyti er takmarkað en orkuþörf manna eykst með ári hverju. Endurnýjanlegar orkulindir eins og vind- og sólarorka munu því gegna sífellt stærra hlutverki í orkubúskap manna í framtíðinni.

Heimildir:

Myndir:
  • Wikipedia. Mynd af kúm og vindmyllu. Sótt 7. 7. 2011.
  • Wikipedia. Mynd af sólarrafhlöðum. Sótt 7. 7. 2011.


Fleiri spyrjendur:

Ísafold Björgvinsdóttir, María Ása Ásþórsdóttir, f. 1993, Björn Ingi, Kolbeinn Jónsson, Erna Pálsdóttir, f. 1992, Sædís Magnúsdóttir, Gísli Stefánsson, Jakob Hrafn, f. 1993, Linda Mjöll Gunnarsdóttir, Helgi Már Valdimarsson, Alma Ingólfsdóttir, Anna Margrét Kjartansdóttir, Skúli Jónsson, Daníel Örn Árnason.

Höfundur

nemi í eðlisfræði við HÍ

Útgáfudagur

11.7.2011

Síðast uppfært

6.12.2017

Spyrjandi

Sandra Dögg Bjarnadóttir, f. 1996, Telma Erlendsdóttir, Hafdís Hjaltadóttir og fleiri

Tilvísun

Guðmundur Kári Stefánsson. „Hvað er vind- og sólarorka?“ Vísindavefurinn, 11. júlí 2011, sótt 23. nóvember 2024, https://visindavefur.is/svar.php?id=59831.

Guðmundur Kári Stefánsson. (2011, 11. júlí). Hvað er vind- og sólarorka? Vísindavefurinn. https://visindavefur.is/svar.php?id=59831

Guðmundur Kári Stefánsson. „Hvað er vind- og sólarorka?“ Vísindavefurinn. 11. júl. 2011. Vefsíða. 23. nóv. 2024. <https://visindavefur.is/svar.php?id=59831>.

Chicago | APA | MLA

Senda grein til vinar

=

Hvað er vind- og sólarorka?
Vind- og sólarorka eiga það sameiginlegt að eiga uppruna sinn í endurnýjanlegum orkulindum. Með endurnýjanlegri orkulind er átt við orkulind sem helst í jafnvægi af náttúrunnar hendi. Þegar orka er hagnýtt úr lindinni þá endurnýjar hún sig og rennur því ekki til þurrðar.

Vind- og sólarorka eiga upptök sín í sólinni og geislum hennar. Í iðrum sólarinnar á sér stað kjarnasamruni og við það losnar gríðarleg orka sem skilar sér til jarðarinnar í formi ljósgeisla og hita. Samspil geislanna og gufuhvolfsins drífur svo áfram veðra- og vindakerfi jarðar en vindorkan er falin í hreyfiorku vinds. Ljósgeislana má einnig hagnýta milliliðalaust sem sólarorku.

Frá fornri tíð hefur maðurinn hagnýtt sér vindorku til siglinga. Á miðöldum urðu svo vindmyllur algeng sjón í Evrópu en þær eiga uppruna sinn að rekja til Persíu og Kína. Þær nýttu vindorkuna einkum til mölunar á korni og til vatnsveitu. Vindmyllur nú á dögum eru töluvert þróaðri en byggja á sömu hugmynd. Vindurinn er nýttur til að snúa spöðum á ás sem tengdur er við rafal sem umbreytir síðan hreyfiorku vindsins í raforku.


Vindaflsvirkjanir á landi má samnýta með landbúnaði.

Virkjun vindorku á sér marga kosti. Vindaflstöðvar menga lítið og eru fljótar að vinna til baka orkukostnað við byggingu á þeim. Staðsetning virkjanasvæðanna er möguleg bæði á landi og á hafi úti en vindaflstöð á landi útilokar ekki landbúnað á sama svæði. Vindaflstöðvar eru taldar ódýr virkjunarkostur og er sá orkumiðill sem hefur vaxið hvað hraðast á undanförnum árum. Af skiljanlegum ástæðum þarf staðsetning þeirra að uppfylla ákveðin skilyrði. Vindmyllur virka hvorki í logni né í of miklu roki og hámarksafköst fást ekki nema við stöðugan byr. Því er nauðsynlegt að finna góða staðsetningu til virkjunar og getur jafnvel þurft varaaflstöð til að tryggja stöðuga orku.

Geislar sólar bera til jarðarinnar gríðarlega orku á hverri sekúndu en orkan sem berst til jarðar frá sólu á einni klukkustund gæti dugað til að svala ársorkuþörf mannkyns. Plöntur og þörungar nýta sér sólarorkuna beint til fæðuöflunar með ljóstillífun. Í sólarrafhlöðum (e. solar cells) er ljósi frá sólinni umbreytt í rafmagn með hjálp hálfleiðara. Í kristöllum hálfleiðaranna er að finna rafeindir sem gleypa ljóseindir sólargeislanna við rétt skilyrði og mynda rafstraum.


Sólaraflstöð í Bandaríkjunum.

Orkumagn sólarljóss hefur ekki jafna dreifingu og er breytilegt eftir stað og stund. Beislun sólarorku til framleiðslu rafmagns er hagkvæmust á sólríkum svæðum. Ólíkt vindaflsvirkjunum er uppsetningarkostnaður sólaraflstöðva mikill. Nýtni þeirra fer batnandi með árunum og hafa bestu sólarrafhlöðurnar í kringum 40% nýtni til samanburðar við venjulegar sólarrafhlöður til sumarhúsanota sem hafa yfirleitt nýtni á bilinu 12-18%.

Áhugi á endurnýjanlegum orkugjöfum hefur vaxið undanfarin ár af ýmsum ástæðum. Þó beislun vind- og sólarorku hafi færst í aukana í mörgum löndum hefur lítið farið fyrir beinni nýtingu þeirra hér á landi enn sem komið er. Jarðefnaeldsneyti er takmarkað en orkuþörf manna eykst með ári hverju. Endurnýjanlegar orkulindir eins og vind- og sólarorka munu því gegna sífellt stærra hlutverki í orkubúskap manna í framtíðinni.

Heimildir:

Myndir:
  • Wikipedia. Mynd af kúm og vindmyllu. Sótt 7. 7. 2011.
  • Wikipedia. Mynd af sólarrafhlöðum. Sótt 7. 7. 2011.


Fleiri spyrjendur:

Ísafold Björgvinsdóttir, María Ása Ásþórsdóttir, f. 1993, Björn Ingi, Kolbeinn Jónsson, Erna Pálsdóttir, f. 1992, Sædís Magnúsdóttir, Gísli Stefánsson, Jakob Hrafn, f. 1993, Linda Mjöll Gunnarsdóttir, Helgi Már Valdimarsson, Alma Ingólfsdóttir, Anna Margrét Kjartansdóttir, Skúli Jónsson, Daníel Örn Árnason.

...