Vísindavefurinn: Hvernig fer veiruvarnarforrit að því að þekkja tölvuveirur?

Sendu inn spurningu

Hér getur þú sent okkur nýjar spurningar um vísindaleg efni.

Hafðu spurninguna stutta og hnitmiðaða og sendu aðeins eina í einu. Einlægar og vandaðar spurningar um mikilvæg efni eru líklegastar til að kalla fram vönduð og greið svör. Ekki er víst að tími vinnist til að svara öllum spurningum.

Persónulegar upplýsingar um spyrjendur eru eingöngu notaðar í starfsemi vefsins, til dæmis til að svör verði við hæfi spyrjenda. Spurningum er ekki sinnt ef spyrjandi villir á sér heimildir eða segir ekki nægileg deili á sér.

Spurningum sem eru ekki á verksviði vefsins er eytt.

Að öðru leyti er hægt að spyrja Vísindavefinn um allt milli himins og jarðar!

Hlusta

Veiruvarnaforrit beita fyrst og fremst tveimur aðferðum til að finna tölvuveirur, greiningu byggða á leitarstrengjum annars vegar og grunsamlegri hegðun hins vegar.

Fyrri aðferðin byggir á því að fyrirtækið sem býr til veiruvörnina hafi fengið eintak af tölvuveirunni og sérfræðingar þess hafi skoðað hana. Þeir finna þá einkennandi atriði í kóða veirunnar, til dæmis hluta úr kóða hennar eða prófgildi (e. checksum) af henni, og gefa út uppfærslu á veirugagnagrunni með lýsingu á því hvernig veiran líti út og hvernig eigi að finna hana. Þetta er vandasöm vinna því lýsingin verður að vera það nákvæm að komið sé í veg fyrir falsviðvaranir (e. false-positive identification), það er að veiruvarnaforritið ruglist ekki á veirunni og löglegu forriti. Auk þess krefst þetta mikillar sérþekkingar á stýrikerfum, forritum og innviðum tölva.

Seinni aðferðin byggir á því að veiruvörnin reynir að greina hvort forrit hegði sér undarlega. Þá hefur veiruvörnin reglusafn (e. heuristics) sem búið hefur verið til út frá stóru safni af tölvuveirum með samanburði á hegðun þeirra og venjulegra forrita. Sem dæmi um grunsamlega hegðun má nefna að venjuleg forrit reyna ekki að senda sjálf sig í tölvupósti. Fæst forrit senda tölvupóst og þau sem gera það (lögleg póstforrit) senda ekki eintak af sjálfum sér heldur önnur skjöl sem notandinn velur. Annað dæmi er að forrit leita ekki í öllum skjölum á tölvunni að stafnum „@“ (í von um að finna póstföng). Þriðja dæmið er að fæst forrit reyna að sjá til þess að þau ræsist sjálfkrafa án þess að notandinn viti af því. Hvert þessara atriða þarf ekki eitt og sér að vera grunsamlegt en þegar nokkur slík atriði eiga við um sama forritið má leiða að því sterkar líkur að það sé tölvuveira.

Frekara lesefni af Vísindavefnum:

Er hægt að senda veirur í gsm-síma? eftir Stellu Björt Gunnarsdóttur.
Hver er munurinn á vírusum og ormum í tölvum? eftir Erlend S. Þorsteinsson.
Hver var fyrsta tölvuveiran? eftir Höllu Þórlaugu Óskarsdóttur.
Hvernig er hægt að verjast tölvuveirum og öðrum hættum á netinu? eftir Erlend S. Þorsteinsson.
Hver er munurinn á bakteríu og veiru? Eru sýklar og bakteríur það sama? eftir Evu Benediktsdóttur.

Mynd:

Myndin er af Sydes joke page.

Senda grein til vinar

Sendu inn spurningu

Hvernig fer veiruvarnarforrit að því að þekkja tölvuveirur?

Höfundur

Útgáfudagur

Spyrjandi

Efnisorð

Tilvísun

Senda grein til vinar

Sendu inn spurningu

Hvernig fer veiruvarnarforrit að því að þekkja tölvuveirur?

Höfundur

Útgáfudagur

Spyrjandi

Efnisorð

Tilvísun

Deila

Senda grein til vinar