Lögheimilislögunum var breytt árið 2006 þannig að girt var fyrir að unnt væri að skrá lögheimili í frístundabyggð. Sú lagabreyting var gerð í kjölfar dóms sem gekk í Hæstarétti þann 14. apríl 2005. Niðurstaða Hæstaréttar í því máli, sem snerist um lögmæti þess að fjölskyldu var synjað að skrá lögheimili sitt í sumarhúsi í sveitarfélaginu Bláskógabyggð, var að sveitarfélaginu hefði ekki verið heimilt að synja um skráninguna. Í dóminum er meðal annars vísað til þess að í ljósi 4. mgr. 66. gr. stjórnarskrárinnar nytu einstaklingar réttar til að ráða búsetu sinni, enda stangaðist slík ákvörðun ekki á við lög og þeir hefðu að einkarétti yfirráð yfir þeim stað. Þá segir ennfremur að ekki hafi verið vísað til haldbærra heimilda, hvorki í skipulags- og byggingarlögum, nr. 73/1997, né öðrum lögum, sem sett gætu skorður við skráningu lögheimilis í sumarhúsi á svæði sem ætlað væri fyrir frístundabyggð. Í kjölfar þess að dómurinn gekk var farið í vinnu á vegum félagsmálaráðuneytisins til að skerpa á ákvæðum laga að þessu leyti. Þótt fólk eigi almennt að geta ráðið sinni búsetu og þar með lögheimili eru ákveðin rök sem mæla fyrir um að setja takmarkanir á rétt manna til að skrá lögheimili sitt þar sem þeir vilja. Í greinargerð starfshópsins sem fór yfir hvaða breytingar þyrfti að gera í kjölfar dóms Hæstaréttar, segir meðal annars um þetta atriði:
Opinber þjónusta getur til að mynda orðið dýrari og af þeim sökum gæti þurft að draga úr þjónustu þar sem tekjustofnar sveitarfélaganna eru takmarkaðir. Það er mikilvægur þáttur í sjálfsákvörðunarrétti sveitarfélaga að þau geti innan marka laga forgangsraðað verkefnum og ákveðið útfærslu þeirrar þjónustu sem þau veita, m.a. í þeim tilgangi að nýta tekjustofna sína af hagkvæmni. Algert frjálsræði í vali á búsetu innan sveitarfélags getur þannig ekki aðeins grafið undan forræði sveitarfélaga í skipulagsmálum heldur getur það einnig haft áhrif á rekstrargrundvöll þeirra. Eru slíkar afleiðingar sérstaklega nærtækar í víðfeðmum sveitarfélögum þar sem stórar sumarhúsabyggðir eru og eigendur sumarhúsa jafnvel margfalt fleiri en íbúar viðkomandi sveitarfélags. Auk þess eru aðstæður víða þannig í frístundabyggðum að erfitt er að tryggja þjónustu allt árið um kring vegna þess að aðgengi er erfitt og til dæmis er snjómokstur nánast útilokaður nema með óheyrilegum tilkostnaði.Niðurstaða hópsins var því að leggja til fyrrgreinda breytingu á lögheimilislögum og er því ekki heimilt í dag að skrá lögheimili í sumarbústað. Tengt efni á Vísindavefnum:
- Ef maður á jarðarskika, á maður hann þá alveg niður að kjarna jarðarinnar? eftir Hildigunni Hafsteinsdóttur.
- Er það satt að maður eignist jörð ef hann nýtir hana í 20 ár án þess að borga leigu? eftir Hildigunni Hafsteinsdóttur.
- Hver á hálendi Íslands og hvers vegna? eftir Jón Elvar Guðmundsson.