Fasteign merkir afmarkaðan hluta lands ásamt lífrænum og ólífrænum hlutum þess, réttindum sem því fylgja og þeim mannvirkjum sem varanlega er við landið skeytt.Hvergi kemur fram, hvorki í lögum né annars staðar, hvað fasteign nær langt upp eða niður. það má því álykta sem svo að jarðeign nái í raun allt að kjarna jarðarinnar. Hins vegar er svo spurning hvaða akkur manni er í að eiga kannski einn milljarðasta af kjarna jarðar! Nýtingarheimildir á jörðum sæta svo ýmsum takmörkunum í lögum. Má hér nefna skipulags- og byggingarlög og lög um mat á umhverfisáhrifum. Þá er nýting auðlinda í landi yfirleitt háð leyfi ráðherra, þó að land sé í einkaeign. Þetta þýðir að þó maður eigi hlut í kjarna jarðar er ekki þar með sagt að það megi grafa sig þangað niður og nýta kjarnann. Ekki eru heldur nein takmörk á því hversu langt upp í loft eign nær. Það felur þó ekki í sér að eigandi jarðskika megi byggja fimmtíu hæða hús á landareign sinni án þess að spyrja kóng né prest. Þegar búið er í samfélagi við annað fólk eru óhjákvæmilega ýmsar reglur sem þarf að hlíta. Landeigandi getur til dæmis ekki bannað flugumferð yfir landi sínu. Valdi slík umferð hins vegar fjárhagstjóni, til að mynda með því að hræða skepnur í eigu jarðeiganda, getur verið um bótaskyldu að ræða. Svarið er því, án þess að það komi nokkurs staðar skýrt fram í lögum: Já, en það er spurning hvort það hafi eitthvert hagnýtt gildi. Heimildir:
- Lög um fasteignakaup nr. 40/2002
- Jarðalög nr. 81/2004
- Lög um rannsóknir og nýtingu á auðlindum í jörðu nr. 57/1998
- Ársskýrsla Fasteignamats ríkisins fyrir árið 2004: grein eftir Margréti Hauksdóttur.