Eru til sögur af því hvernig landvættirnar komu til landsins? (Gunnar Logi, f. 1996)Orðið vættur er oftast notað um yfirnáttúrlegar verur frá öðrum heimi. Það er því yfirheiti fyrirbæra eins og drauga, huldufólks, trölla, dverga og ýmiss konar kynjadýra eins og dreka. Sigurður J. Grétarsson skrifar um tilvist drauga í svarinu Eru einhverjar sannanir um tilvist drauga og annarra slíkra anda? Um tilvist huldufólks er svo hægt að lesa í svarinu Eru álfar til? eftir Valdimar Tr. Hafstein. Lesa má um dreka í svarinu Af hverju eru drekar svona algengir í „þjóðsögum“ allra landa? Svo má líka fræðast um þjóðtrú almennt í svari Gísla Sigurðssonar, Hvað er þjóðtrú og hvernig er þjóðtrú Íslendinga ólík þjóðtrú annarra Norðurlandaþjóða? Einnig er bent á svarið Eru til einhverjar staðfestar heimildir um ófreskjur? eftir Unnar Árnason.
Ýmiss konar vættir.
Haraldur konungur bauð kunngum manni að fara í hamförum til Íslands og freista hvað hann kynni segja honum. Sá fór í hvalslíki. En er hann kom til landsins fór hann vestur fyrir norðan landið. Hann sá að fjöll öll og hólar voru fullir af landvættum, sumt stórt en sumt smátt. En er hann kom fyrir Vopnafjörð þá fór hann inn á fjörðinn og ætlaði á land að ganga. Þá fór ofan eftir dalnum dreki mikill og fylgdu honum margir ormar, pöddur og eðlur og blésu eitri á hann. En hann lagðist í brott og vestur fyrir land, allt fyrir Eyjafjörð. Fór hann inn eftir þeim firði. Þar fór móti honum fugl svo mikill að vængirnir tóku út fjöllin tveggja vegna og fjöldi annarra fugla, bæði stórir og smáir. Braut fór hann þaðan og vestur um landið og svo suður á Breiðafjörð og stefndi þar inn á fjörð. Þar fór móti honum griðungur mikill og óð á sæinn út og tók að gella ógurlega. Fjöldi landvætta fylgdi honum. Brott fór hann þaðan og suður um Reykjanes og vildi ganga upp á Víkarsskeiði. Þar kom í móti honum bergrisi og hafði járnstaf í hendi og bar höfuðið hærra en fjöllin og margir aðrir jötnar með honum. (Ólafs saga Tryggvasonar 33. kap.)Engum sögum fer af því hvernig landvættirnar fjórar sem sagt er frá í Heimskringlu komu til landsins. Þær voru til staðar í landinu þegar landnámsmennirnir settust hér að. Landvættirnar hafa svo verið skjaldberar skjaldarmerkis Íslands frá árinu 1918. Ríkharður Jónsson teiknaði landvættina samkvæmt hugmyndum Matthíasar Þórðarsonar þjóðminjavarðar. Vilji menn kynna sér skjaldarmerkið nánar er bent er á svar Steinunnar Jakobsdóttur, Hvaða tilgangi þjónar skjaldarmerkið og fyrir hvað stendur hvert fyrirbæri á því? Heimildir og mynd
- Árni Björnsson. Íslenskt vættatal. Reykjavík 1990.
- Einar Ólafur Sveinsson. Um íslenzkar þjóðsögur. Reykjavík 1940.
- Helgi Hallgrímsson. „Vættir í Landnámabók.“ Heima er bezt. 1987, 244-247.
- Netútgáfan.
- Snorri Sturluson. Heimskringla I. Reykjavík 1944.
- Myndin er af Mythical monsters. Monstrous.