Á hinn bóginn eru menn ekki á einu máli um hvaða dularverur skuli teljast til vætta. Sumir vilja skorða það við landvætti, huldufólk, tröll, dverga og sæbúa, sem eigi sér sjálfstæðan uppruna, en síður við drauga eða kynjadýr sem til séu orðin af manna völdum. Spurning er líka hvar eigi að flokka heiðin goð eða fornmenn sem munnmæli eru um að gengið hafi í fjöll eða hóla en eru ekki nefndir í Landnámabók Íslands. Hampa minnst virðist að láta hugtakið ná yfir allar yfirskilvitlegar verur, þeirra á meðal guð almáttugan. Vættir geta verið bæði af hinu góða og illa, það er hollvættir eða óvættir. Oftast þarf lýsingarorð til að greina hvort heldur er. „Þegi þú, rög vættur“ segir Ása-Þór við Loka í Lokasennu. „Allar góðar vættir lýsi veginn þinn“ segir amma við drenginn sinn í dægurtexta. Hvort dularvættir séu til í alvörunni eða ekki, er ógerningur að svara svo óyggjandi sé. Það fer í rauninni eftir viðhorfi hvers og eins hverju hann vill trúa. Þess má geta að til eru einstaka raunvísindamenn sem segjast trúa því að vættir séu til í venjulegum skilningi. Reynsla manna sýnir raunar að sannanir sem menn taka gildar um tilvist vætta munu seint koma fram. Vættir eru hins vegar til sem hugmyndir fólks, um það geta allir verið sáttir. Þeir sem hafa áhuga á að lesa meira um þetta er bent á svar Sigurðar J. Grétarssonar við spurningunni Eru einhverjar sannanir um tilvist drauga og annarra slíkra anda?
Frekara lesefni á Vísindavefnum:
- Hvað þýða landvættir? Og eru til sjóvættir? eftir Símon Jón Jóhannsson
- Eru álfar til? eftir Valdimar Tr. Hafstein
- Eru til einhverjar staðfestar heimildir um ófreskjur? eftir Unnar Árnason
- Árni Björnsson. Íslenskt vættatal. Rv. 1990, 7-8.
- Ásgeir Blöndal Magnússon. Íslensk orðsifjabók. Rv. 1989, 1128.
- Eddukvæði. Útg. Gísli Sigurðsson. Rv. 1998, 132-133.
- Helgi Hallgrímsson. Vættir í Landnámabók. Heima er best 1987, 244-247.
- Björn Th. Björnsson. Muggur: Íslensk myndlist. Rv. 1984.