Hvernig stendur á því að sumir sleppa aldrei í gegnum leitarhlið á flugvelli enda þótt ekkert reynist svo að? Þetta á til dæmis við um mig. Ég er alltaf tekin til hliðar og skoðuð hátt og lágt enda pípir hliðið þegar ég fer í gegn. Mig langar að fá skýringu á þessu.Líklegasta skýringin á því að málmleitarhliðið tístir alltaf þegar ákveðnir einstaklingar fara þar í gegn er sú að í þeim sé einhver málmur. Við leiðum sjaldan hugann að því en mjög margir hafa einhvern málm í líkamanum; dæmi um það eru tannfyllingar og skrúfur sem notaðar hafa verið til að gera við beinbrot. Málmleitarhlið sendir frá sér og nemur örstutta segulsviðspúlsa. Ef málmur kemur inn í segulsviðið aflagast það og þannig verður ljóst að málmur er á ferðinni. Í raun hafa allir málmar áhrif á segulsviðið en samt sem áður sjáum við fólk fara í gegn um málmleitarhlið, athugasemdalaust, þótt það sé í gallabuxum með smellum og rennilási. Það má nefnilega stilla hve „smámunasöm“ hliðin eru og láta þau leiða hjá sér minnstu málmhlutina. Það hlýtur að vera ákveðin kúnst að stilla hliðið þannig að föt með „venjulegu“ magni af málmi komist í gegn en þó sé tryggt að minnstu málmhlutirnir, af þeirri gerð sem í raun er verið að leita að, finnist. Smámunasemi málmleitarhliða getur verið mismunandi eftir flugvöllum, til dæmis vegna mismunandi öryggisstaðla. Tannfyllingar og klemmur eftir skurðargerðir komast venjulega í gegn um málmleitarhliðin, spangir á tönnum eru líklegri til að vekja viðbrögð og gerviliðir, til dæmis í hné eða mjöðm, gera það nær örugglega. Mynd:
- Úr safni höfundar.
- Hvernig virka málmleitarhlið á flugvöllum?