Skýjafar ræðst af lóðréttum hreyfingum lofts og rakastigi þess, eins og lesa má um í svari Haraldar Ólafssonar við spurningunni Af hverju myndast ský? Uppstreymi kælir loft og myndar ský (sé raki nægur), en niðurstreymi hitar loft og eyðir skýjum. Kæling lofts eða rakaíbæting eykur rakastig þess. Á sumrin er talsverð dægursveifla í hvoru tveggja. Á daginn er uppstreymi yfir landi vegna þess að land hitnar meira en sjór (sjá svar sama höfundar við spurningunni Hvers vegna lygnir oft á kvöldin?). Þá er tilhneiging til þess að ský myndist yfir landinu, en bjart veður sé yfir sjónum. Sólarvarminn veldur einnig því að raki gufar upp á daginn, bæði yfir sjó og landi, þannig að rakamagn í lofti vex þegar á daginn líður. Í meginatriðum má segja að tvenns konar ský myndist yfir landi á daginn, eftir því hvort loft er óstöðugt eða stöðugt. Sé loft óstöðugt myndast bólstrar og jafnvel skúraklakkar. Uppstreymi er þá óhindrað upp í nokkur þúsund metra hæð. Loftið kólnar í uppstreyminu og raki þess þéttist og myndar ský og jafnvel skúrir nái hitinn í skýinu niður fyrir frostmark. Þá dregur fyrir sól. Sé loft aðallega stöðugt verða til svonefnd fláka- eða netjuský. Það eru nokkuð samfelldar skýjabreiður, sem einkum myndast þegar uppstreymi rekst upp undir hlýrri og stöðugri loftlög ofan við. Hér á landi hagar mjög oft þannig til að tiltölulega hlýrra loft liggur yfir kaldara (sjá svar sama höfundar við spurningunni Af hverju er stundum svona mikill hitamunur á milli nálægra staða?). Þá eru oftast takmörk fyrir því hversu hátt uppstreymi getur náð og fer síðan eftir raka hvort ský myndast eða ekki. Skýjabreiður af þessu tagi myndast oft yfir landinu og þegar líður á daginn leita þær til hliðanna og breiðast í átt til sjávar án þess að valda úrkomu. Stundum er neðsta lagið ekki nægilega rakt til að ský geti myndast í því. Þó bólgnar loftið út við að hitna á daginn og getur þá lyft næsta lagi fyrir ofan upp á við, þannig að þar myndist skýjabreiða (netjuský). Nokkur skýjalög geta myndast á þennan veg, mishátt á lofti. Nokkuð algengt er að undir kvöld á sólardögum myndist ský efst í því lofti sem streymdi utan af hafi sem hafgola síðdegis. Þetta loft er að jafnaði mjög rakt og þegar það kólnar eftir að sól er hætt að verma það, þéttist rakinn og ský myndast. Í Reykjavík byrja þannig ský oftast að myndast í Esjuhlíðum, þá sem mjótt band, en fyrr en varir er komin nokkuð samfelld þokuskýjabreiða yfir allt loftið. Mynd: Seattle Sister Cities
Skýjafar ræðst af lóðréttum hreyfingum lofts og rakastigi þess, eins og lesa má um í svari Haraldar Ólafssonar við spurningunni Af hverju myndast ský? Uppstreymi kælir loft og myndar ský (sé raki nægur), en niðurstreymi hitar loft og eyðir skýjum. Kæling lofts eða rakaíbæting eykur rakastig þess. Á sumrin er talsverð dægursveifla í hvoru tveggja. Á daginn er uppstreymi yfir landi vegna þess að land hitnar meira en sjór (sjá svar sama höfundar við spurningunni Hvers vegna lygnir oft á kvöldin?). Þá er tilhneiging til þess að ský myndist yfir landinu, en bjart veður sé yfir sjónum. Sólarvarminn veldur einnig því að raki gufar upp á daginn, bæði yfir sjó og landi, þannig að rakamagn í lofti vex þegar á daginn líður. Í meginatriðum má segja að tvenns konar ský myndist yfir landi á daginn, eftir því hvort loft er óstöðugt eða stöðugt. Sé loft óstöðugt myndast bólstrar og jafnvel skúraklakkar. Uppstreymi er þá óhindrað upp í nokkur þúsund metra hæð. Loftið kólnar í uppstreyminu og raki þess þéttist og myndar ský og jafnvel skúrir nái hitinn í skýinu niður fyrir frostmark. Þá dregur fyrir sól. Sé loft aðallega stöðugt verða til svonefnd fláka- eða netjuský. Það eru nokkuð samfelldar skýjabreiður, sem einkum myndast þegar uppstreymi rekst upp undir hlýrri og stöðugri loftlög ofan við. Hér á landi hagar mjög oft þannig til að tiltölulega hlýrra loft liggur yfir kaldara (sjá svar sama höfundar við spurningunni Af hverju er stundum svona mikill hitamunur á milli nálægra staða?). Þá eru oftast takmörk fyrir því hversu hátt uppstreymi getur náð og fer síðan eftir raka hvort ský myndast eða ekki. Skýjabreiður af þessu tagi myndast oft yfir landinu og þegar líður á daginn leita þær til hliðanna og breiðast í átt til sjávar án þess að valda úrkomu. Stundum er neðsta lagið ekki nægilega rakt til að ský geti myndast í því. Þó bólgnar loftið út við að hitna á daginn og getur þá lyft næsta lagi fyrir ofan upp á við, þannig að þar myndist skýjabreiða (netjuský). Nokkur skýjalög geta myndast á þennan veg, mishátt á lofti. Nokkuð algengt er að undir kvöld á sólardögum myndist ský efst í því lofti sem streymdi utan af hafi sem hafgola síðdegis. Þetta loft er að jafnaði mjög rakt og þegar það kólnar eftir að sól er hætt að verma það, þéttist rakinn og ský myndast. Í Reykjavík byrja þannig ský oftast að myndast í Esjuhlíðum, þá sem mjótt band, en fyrr en varir er komin nokkuð samfelld þokuskýjabreiða yfir allt loftið. Mynd: Seattle Sister Cities