- sérkennandi andlitsfall
- hjarta- og æðagallar
- kalkhækkun í blóði
- lítil fæðingarþyngd og hæg þyngdaraukning
- erfiðleikar við að nærast
- óróleiki (ungbarnakveisa)
- gallar í tönnum
- gallar í nýrum
- kviðslit
- ofnæm heyrn
- vöðva- og beinagallar
- ofurvingjarnlegur persónuleiki
- þroskaseinkun, námsörðugleikar og athyglisbrestur
Hjá ungum börnum getur reynst erfitt að greina hið sérstaka andlitsfall sem fylgir Williamsheilkenninu.
Meirihluti fólks með Williamsheilkennið hefur einhvers konar hjarta- eða æðagalla. Algengt er að þrengsli séu í ósæð eða lungnaslagæðum, allt frá minni háttar til mjög alvarlegrar þrengingar sem þarfnast skurðaðgerðar. Þar sem hætta á æðaþrengingu og háum blóðþrýstingi er ávallt fyrir hendi er reglulegt eftirlit með þessum þáttum nauðsynlegt. Sum ung börn með Williamsheilkenni hafa aukið magn af kalki í blóði. Tíðni þessa einkennis er ekki þekkt, en þegar það er fyrir hendi getur það haft í för með sér mikinn óróleika. Í sumum tilfellum þarf sérstaka meðhöndlun með lyfjum eða breyttar neysluvenjur. Oftast lagast þetta ástand af sjálfu sér í æsku en hætta er á ævilangri brenglun í D-vítamín- og kalkbúskap og ættu þessir þættir því að vera undir eftirliti. Flest börn með Williamsheilkenni eru örlítið léttari við fæðingu en systkini þeirra. Einnig er þyngdaraukning þeirra eftir fæðingu hæg, einkum fyrstu æviárin. Vanþrif greinast hjá mörgum. Mörg kornabörn og yngri börn eiga í vandræðum með að nærast. Þau æla mikið, geta verið með harðlífi eða neitað að borða. Þetta tengist lágri vöðvaspennu, sterku kúgunarviðbragði, lélegu sogi og/eða kyngingu, varnarviðbrögðum við snertingu og svo framvegis. Þetta vandamál hverfur oftast með aldrinum. Ungbarnakveisa eða óróleiki sem varir óvenju lengi er einnig algeng meðal barna með Williamsheilkenni. Oft stendur þetta ástand yfir í 4-10 mánuði en hverfur eftir það. Þessi óróleiki er stundum tengdur kalkhækkun í blóði. Óeðlilegt svefnmynstur er oft sett í samband við ungbarnakveisu. Algengt er að börn með Williamsheilkenni séu með frekar litlar tennur með stóru bili á milli. Ýmsir gallar í biti, lögun og útliti tanna eru þekktir. Þessa galla má flesta laga með tannréttingum og öðrum tannlæknaaðgerðum. Gallar í gerð og starfsemi nýrna eru tíðari hjá börnum með Williamsheilkenni en hjá heilbrigðum börnum og kviðslit er líka tíðara. Ofnæm heyrn er einnig algeng hjá þessum börnum og getur tiltekin tíðni hljóða verið þeim sársaukafull eða truflandi. Þetta ástand lagast þó oft með aldri. Lítil vöðvaspenna og liðaslekja er oft fyrir hendi en sjúkraþjálfun gagnast mjög vel til að auka vöðvaspennu og hreyfanleika liða. Börn með Williamsheilkenni eru afar elskuleg, eiga mjög auðvelt með að tjá sig og eru ákaflega kurteis, óhrædd við ókunnuga og sýna fullorðnum meiri áhuga en jafnöldrum sínum. Flest þessara barna eru með skerta greind að einhverju leyti. Þau þroskast seinna og tímamót eins og að tala, ganga eða hætta að væta sig koma seinna hjá þeim en almennt gerist. Athyglisbrestur er nokkuð algengur um miðbik æskunnar en skánar með aldri. Unglingar og fullorðnir með Williamsheilkenni hafa greindarlega séð bæði sterkar hliðar og veikar. Þeir eru nokkuð sterkir hvað varðar málþroska, langminni og félagsþroska, en vanþroskaðri þegar kemur að fínhreyfingum og rúmskynjun. Heimildir og myndir:
- Williams Syndrome Association
- Guidelines for Parents á vef Williams Syndrome Foundation
- Myndir fengnar af forsíðu vefs Williams Syndrome Association