Ef tjón hlýst af árekstri skráningarskyldra vélknúinna ökutækja skiptist tjónið á þau að tiltölu við sök þeirra sem hlut eiga að máli og með hliðsjón af atvikum öllum.Samkvæmt þessu ákvæði er tjón vegna áreksturs metið með hliðsjón af öllum atvikum málsins.
Í þessu felst að ölvun ein og sér getur ekki, óháð atvikum málsins að öðru leyti, dugað til að einhver verði gerður ábyrgur fyrir árekstri. Akstur eða athæfi hins ölvaða ökumanns verður að hafa verið þáttur í því að áreksturinn átti sér stað. Það er til dæmis ekki svo að það eitt að ökumaður sé ölvaður geri það að verkum að hann beri fortakslaust ábyrgð á tjóni vegna árekstrar. Ef til að mynda ökumaður, sem er undir áhrifum áfengis, er með bifreið sína í kyrrstöðu á rauðu ljósi þegar önnur bifreið ekur aftan á hana, gerir ölvunin ökumanninn ekki réttlausan. Það er hinn ökumaðurinn sem veldur árekstrinum og ölvun ökumannsins hefur ekki áhrif á þann atburð. Ölvaði ökumaðurinn mundi hins vegar í öllum tilfellum sæta viðurlögum fyrir ölvunaraksturinn samkvæmt ákvæðum umferðarlaga. Við mat á bótaskyldu vegna árekstra tveggja bíla reynir oft á flókið sönnunarmat til þess að leiða út ábyrgð þeirra sem hlut eiga að máli. Telja má öruggt að sé annar ökumaðurinn ölvaður en hinn ekki, verði vafaatriði í slíku mati túlkuð hinum ölvaða ökumanni í óhag. Mynd:
- images.com. Sótt 18.11.2009.