Eftir að borgin var yfirgefin týndist hún umheiminum í meira en fjórar aldir og þaktist gróðri. Seint á 19. öld var vitað að nokkrir útlendingar komu á staðinn og rændu jafnvel fornum gripum. Það var svo ekki fyrr en í júlí 1911 að bandaríski sagnfræðingurinn og háskólakennarinn Hiram Bingham tilkynnti að hann hefði „fundið“ borgina. Hann hafði stundað fornleifarannsóknir á svæðinu um nokkurra ára skeið, einkum í leit að borginni Vilcabamba, síðasta varnarvirki Inkanna í hernámi Spánverjanna. „Fundur“ Binghams vakti heimsathygli og í fyrstu bók sinni um svæðið kallaði hann staðinn „hina týndu borg Inkanna.“ Hann stundaði rannsóknir þarna næstu árin og greindi frá þeim í fjölmörgum greinum og bókum.
Machu Picchu hefur lengi verið eitt helsta aðdráttarafl ferðamanna í Perú og helgast það af ýmsum ástæðum. Borgin er í ægifögru og hrikalegu umhverfi, hún var lengi hulin umheiminum og frá fyrstu tíð virðist einhver leyndarhjúpur hafa hvílt yfir staðnum frá fyrstu tíð. Einnig vekur það áhuga manna að fræðimenn hafa ekki orðið samdóma um eðli borgarinnar, í hvaða tilgangi hún var byggð og hvaða hlutverki hún átti að þjóna í ríki Inkanna og hefur það aukið á dulúð og aðdráttarafl staðarins.
Hiram Bingham taldi sjálfur að borgin væri eins konar táknrænn fæðingarstaður „meyja sólarinnar“ sem gegndu mikilvægu hlutverki sem gæslumenn helgra véa Inkanna og sem ástkonur Inkanna. Aðrir fræðimenn hafa lagt áherslu á trúarlegt hlutverk staðarins sem eins konar tengipunkt við guðina þar sem samskiptin við þá væru auðveldust. Enn aðrir fræðimenn hafa talið að frá borginni hafi átt að stjórna umferð og vöruflutningi á nýunnum svæðum. Einhverjir töldu borgina hafa verið byggða sem fangelsi fyrir glæpamenn er framið höfðu alvarlega glæpi gegn ríkinu. Enn voru aðrir sem töldu að Machu Picchu hefði þjónað sem tilraunastöð í ræktun þar sem nýta mátti akurstallana við mismunandi skilyrði. Enn voru þeir sem töldu að borgarvirkið hefði átt að þjóna sem neyðarathvarf fyrir keisara og hirðmenn. Að síðustu má nefna að ýmsir hafa talið að staðurinn hafi verið byggður sem vetrardvalastaður fyrir keisara þar sem loftslag er þar mun mildara en uppi á hásléttunni. Er þessi síðasta tilgáta ekki fjarstæðukenndust. Saga borgvirkisins í Machu Picchu, svo og enduruppgötvun og óvissa um tilgang og notkun, hefur magnað aðdráttarafl þessa einstaka staðar. Frekari fróðleikur á Vísindavefnum:
- Hvað eru Inkar? eftir Þórunni Jónsdóttur
- Hiram Bingham: Lost City of the Incas. London 2003.
- J. Alden Mason: The Ancient Civilizations of Peru. Pelican Books. Harmonthsworth 1969.
- Rebecca Stone-Miller: Art of the Andes from Chavín to Inca. London 2002.
- Nicholas J. Saunders: The Incas. Sutton Publishing 2000.
- Carmen Bernhard: The Incas. Empire of Blood and Gold. London 1994.
- Esther Pasztory: Pre-Columbian Art. London 1998.
- Antony Mason: Ancient Civilization of the Americas. London 2001.
- Kort: OceansArt.US. Íslensku texti settur inn af ritstjórn Vísindavefsins. Sótt 8. 3. 2011.
- Mynd af steinhleðslu: Pasztory, bls. 17.
- Mynd af akurreinum: Litscape Art. Ljósmyndari: Tony Waltham. Sótt 22. 2 .2011.
- Machu Picchu: Hiking Trip Reports. Sótt 22. 2. 2011.