- Fjall upp af Eskifirði (Múlasýslur, bls. 370; Eskja I, bls. 74; Árbók 2005:42, 119).
- Bratt og hátt hamrafjall með gróðurlitlum hlíðum fyrir ofan bæinn í Kálfafellskoti í Fljótshverfi í V-Skaftafellssýslu.
- Hæð eða lágur hryggur í Hlíð í Skaftártungu í V-Skaftafellssýslu.
- Þverhnípt, slétt berg, gráleitt á að sjá í Suður-Hvammi í Mýrdal í V-Skaftafellssýslu.
- Í túninu í Holti undir Eyjafjöllum, Rangárvallasýslu.
Samkvæmt nýjustu orðabók merkir orðið harðskafi ‚lélegt fóður eða fæði‘, en harðskafatún ‚tún með hörðum og þurrum jarðvegi‘. Lýsingarorðið harðskafalegur er haft í merkingunni ‚hrjóstrugur‘ eða ‚harðneskjulegur‘ (Íslensk orðabók). Tvö samsettu orðin eru merkt Austfjörðum í Orðabók Sigfúsar Blöndals. Nafnið Harðskafi kemur fyrir í Hálfs sögu og Hálsrekka í eftirfarandi erindi: VIII, 5:
(Ú.) Munu Úlfs synir øfri verða, Oddr ok Örnólfr, Áti enn svarti, Börkr ok Brynjólfr, Búi, Harðskafi, Rauðr enn rammi, ef reynir til. (Skjaldedigtningen II B, 284)Í orðabókinni um skáldamálið forna er Harðskafi skýrt sem „sagnperson (egl. 'som skærer, skraber, kraftig'), Hálfs VIII 5.“ (Lexicon poeticum, 230). Í norsku er orðið Hardskaving til í merkingunni „‚en haard Prøve‘; f. Eks. om en dygtig Storm paa en Søreise“. (Aasen, Norsk Ordbog) en orð samsvarandi harðskafa í íslensku virðist ekki til. Orðið skafi merkir ‚skafa (verkfærið)‘ en líka það sem verður til við skafið. Það leiðir hugann að sagnorðinu skafa um snjó, og er hugsanlegt að það eigi við þar sem Harðskafi er nafn á fjalli. Ekki er að sjá að örnefnið sé til á öðrum Norðurlöndum, en merking þess hér virðist nánast vera ‚bert og harðhnjóskulegt fjall eða hæð‘. Við bendum lesendum einnig á svar við spurningunni Er túmorsjúkdómurinn í Mýrinni eftir Arnald Indriðason til í alvörunni? Heimildir og mynd:
- Ivar Aasen. Norsk ordbog med dansk Forklaring. Fjerde uforandrede Udgave. Kristiania 1918.
- Hjörleifur Guttormsson. Árbók Ferðafélags Íslands 2005. Austfirðir frá Reyðarfirði til Seyðisfjarðar. Reykjavík 2005.
- Eskja I. Örnefni við Eskifjörð. Sögur og sagnir af örnefnasvæðinu. Einar Bragi Sigurðsson sá um útgáfuna. Eskifirði 1971.
- Mörður Árnason (ritstj.). Íslensk orðabók. Fjórða útgáfa byggð á 3. prentun frá 205 með allnokkrum breytingum. Edda útgáfa hf. Reykjavík 2007.
- Lexicon poeticum. Oprindelig forfattet af Sveinbjörn Egilsson. 2. udg. ved Finnur Jónsson. Kbh. 1931.
- Den norsk-islandske Skjaldedigtning, udg. ved Finnur Jónsson. B. Rettet tekst med tolkning. Kbh. og Kria 1914.
- Múlasýslur. Sýslu- og sóknalýsingar. Finnur N. Karlsson, Indriði Gíslason og Páll Pálsson sáu um útgáfuna. Reykjavík 2000.
- Sigfús Blöndal. Íslensk-dönsk orðabók. Reykjavík 1920-1924.
- Örnefnaskrár í örnefnasafni Stofnunar Árna Magnússonar í íslenskum fræðum.
- Hans H. Hansen. Íslandsatlas. Edda, Reykjavík 2005.
- Mynd: Mats - Íslandsmyndasafn .
Þetta svar er fengið af vef Stofnunar Árna Magnússonar í íslenskum fræðum og birt með góðfúslegu leyfi.