er konungur alls ekki bundinn við atkvæði þings í kosi ráðgjafa sinna.Ekki er loku fyrir það skotið að hér sé verið að staðfesta þá athugasemd sem höfð er við flettiorðið kos í orðabók Björns Halldórssonar en þar er tekið fram að orðið sé "brúkanlegt orð enn í dag" og vísað til samsetningarinnar koseyrir í fornu máli. Það er athyglisvert að fleirtölumyndin kosningar skuli hafa greinst frá grunnmerkingu nafnorðsins á þann hátt sem raun ber vitni. Notkun fleirtölunnar skýrist vísast af því að margir eiga hlut að kosningunni og á þann hátt er um margar kosningar að ræða. Sams konar merkingarsérstaða fleirtölumyndar kemur fram í orðinu völ (fleirtölu af orðinu val) sem talsvert ber á í ritheimildum 19. aldar en er nú horfið úr málinu. Um það má meðal annars tilgreina eftirfarandi dæmi úr Alþingistíðindum frá 1845 (fleiri dæmi er að finna í gagnasafni Orðabókarinnar undir flettiorðinu val):
að kjörgeingir verði allir þeir, sem í næstu fardögum á undan völunum áttu 10 hndr. í tíundbærum fjármunum, jörð eða lausafé, eða hvorutveggja samtöldu.Benda má á að jafnheiti orðsins kosningar í norrænum málum eru af þessum stofni (valg í dönsku og norsku, val í sænsku), og hér kann að gæta danskra áhrifa, en merkingarleg sérstaða fleirtölumyndanna er íslenskt fyrirbæri. Samhliða því sem hugtakið og fyrirbærið kosningar mótast og þroskast skýrist vitund manna um þá sem hafa rétt til þátttöku í kosningum hverju sinni. Fyrst í stað virðist þeim ýmist valið heitið kosningarmenn eða kjósendur en síðarnefnda heitið er nú allsráðandi. Mynd:
- Election MG 3455.JPG - Wikimedia Commons. Sótt 06. 06. 2016.
Þetta svar er fengið af vef Stofnunar Árna Magnússonar í íslenskum fræðum og birt með góðfúslegu leyfi.