Þetta er einna líkast því sem gerist þegar við syndum. Við spyrnum þá í vatnið aftur á bak og niður á við með höndum og fótum og vatnið spyrnir okkur þá fram og upp á við á móti. Þegar við hreyfum hendurnar eða fætur aftur fram á við gætum við þess að spyrnan frá vatninu á okkur aftur á bak verði sem minnst. Flug fugla er hins vegar ekki líkt sundi fiska enda heldur vatnið lifandi fiskum uppi og þeir þurfa þess vegna frekar lítið að hafa fyrir því að hreyfa sig í vatninu. Eins er flug fugla ólíkt flugi loftbelgja, af svipuðum ástæðum. Sömuleiðis fljúga fuglar á allt annan hátt en venjulegar flugvélar því að flug þeirra byggist á hraða loftsins miðað við flugvélarvænginn. Flug fugla kostar þá mikla orku, miklu meiri en flestar aðrar hreyfingar dýra. Þeir þurfa því að vera mjög duglegir að afla sér orkuríkrar fæðu og nýta hana vel. En þetta helst í hendur eins og margt annað í náttúrunni: Af því að fuglarnir geta flogið hafa þeir einmitt góða yfirsýn og geta aflað mikillar fæðu. Þess ber einnig að geta að fuglarnir eru ekki einu dýrin sem geta flogið. Leðurblökurnar geta það líka en þær eru spendýr. Sá sem þetta ritar hefur einu sinni séð leðurblökur úti í náttúrunni. Þær héngu í stórum hópum niður úr greinum á trjám og flugu svo öðru hverju. En flugið var í rauninni furðu líkt flugi venjulegra fugla, þó að þær séu að ýmsu leyti ólíkar fuglum, til dæmis ekki fiðraðar. Það getur verið mjög skemmtilegt að fylgjast með flugi fugla og sjá til að mynda hvað það getur verið ólíkt. Sumir fuglar eiga greinilega erfitt með flug, þurfa að taka eins konar tilhlaup til að komast á loft og eru þungir í loftinu. Dæmi um þetta eru ýmsar endur og gæsir. Aðrir virðast léttir eins og fis, geta haldið sér kyrrum í loftinu og jafnframt verið mjög snöggir í hreyfingum. Dæmi um þetta er krían sem Íslendingar þekkja vel. Hún er líka mikill ferðalangur því að hún fer næstum fram og aftur milli heimskautanna á hverju ári. Svo er líka gaman að skoða ýmsa bjargfugla sem nýta sér uppstreymi lofts við bjargbrúnina til að svífa þar án fyrirhafnar. Vegna þess að fuglarnir geta einmitt flogið hafa þeir lagt undir sig af sjálfsdáðum nær allt land á jörðinni. Það hafa spendýrin hins vegar ekki gert nema þá helst leðurblökurnar. Þannig voru til dæmis engin spendýr á ýmsum afskekktum eyjum þegar mennirnir komu þar fyrst. Þetta á til að mynda við um Galapagos-eyjar og Nýja-Sjáland. Charles Darwin tók vel eftir þessu þegar hann fór kringum hnöttinn kringum 1830 og það var eitt af því sem leiddi síðar til þróunarkenningarinnar. Hægt er lesa meira um efni tengt spurningunni með því að smella á efnisorðin sem fylgja svarinu. Mynd: Skolestua til Åskollen
Hvernig geta fuglar flogið?
Þetta er einna líkast því sem gerist þegar við syndum. Við spyrnum þá í vatnið aftur á bak og niður á við með höndum og fótum og vatnið spyrnir okkur þá fram og upp á við á móti. Þegar við hreyfum hendurnar eða fætur aftur fram á við gætum við þess að spyrnan frá vatninu á okkur aftur á bak verði sem minnst. Flug fugla er hins vegar ekki líkt sundi fiska enda heldur vatnið lifandi fiskum uppi og þeir þurfa þess vegna frekar lítið að hafa fyrir því að hreyfa sig í vatninu. Eins er flug fugla ólíkt flugi loftbelgja, af svipuðum ástæðum. Sömuleiðis fljúga fuglar á allt annan hátt en venjulegar flugvélar því að flug þeirra byggist á hraða loftsins miðað við flugvélarvænginn. Flug fugla kostar þá mikla orku, miklu meiri en flestar aðrar hreyfingar dýra. Þeir þurfa því að vera mjög duglegir að afla sér orkuríkrar fæðu og nýta hana vel. En þetta helst í hendur eins og margt annað í náttúrunni: Af því að fuglarnir geta flogið hafa þeir einmitt góða yfirsýn og geta aflað mikillar fæðu. Þess ber einnig að geta að fuglarnir eru ekki einu dýrin sem geta flogið. Leðurblökurnar geta það líka en þær eru spendýr. Sá sem þetta ritar hefur einu sinni séð leðurblökur úti í náttúrunni. Þær héngu í stórum hópum niður úr greinum á trjám og flugu svo öðru hverju. En flugið var í rauninni furðu líkt flugi venjulegra fugla, þó að þær séu að ýmsu leyti ólíkar fuglum, til dæmis ekki fiðraðar. Það getur verið mjög skemmtilegt að fylgjast með flugi fugla og sjá til að mynda hvað það getur verið ólíkt. Sumir fuglar eiga greinilega erfitt með flug, þurfa að taka eins konar tilhlaup til að komast á loft og eru þungir í loftinu. Dæmi um þetta eru ýmsar endur og gæsir. Aðrir virðast léttir eins og fis, geta haldið sér kyrrum í loftinu og jafnframt verið mjög snöggir í hreyfingum. Dæmi um þetta er krían sem Íslendingar þekkja vel. Hún er líka mikill ferðalangur því að hún fer næstum fram og aftur milli heimskautanna á hverju ári. Svo er líka gaman að skoða ýmsa bjargfugla sem nýta sér uppstreymi lofts við bjargbrúnina til að svífa þar án fyrirhafnar. Vegna þess að fuglarnir geta einmitt flogið hafa þeir lagt undir sig af sjálfsdáðum nær allt land á jörðinni. Það hafa spendýrin hins vegar ekki gert nema þá helst leðurblökurnar. Þannig voru til dæmis engin spendýr á ýmsum afskekktum eyjum þegar mennirnir komu þar fyrst. Þetta á til að mynda við um Galapagos-eyjar og Nýja-Sjáland. Charles Darwin tók vel eftir þessu þegar hann fór kringum hnöttinn kringum 1830 og það var eitt af því sem leiddi síðar til þróunarkenningarinnar. Hægt er lesa meira um efni tengt spurningunni með því að smella á efnisorðin sem fylgja svarinu. Mynd: Skolestua til Åskollen
Útgáfudagur
18.4.2005
Spyrjandi
Margrét Finnbogadóttir, f. 1995
Tilvísun
Þorsteinn Vilhjálmsson. „Hvernig geta fuglar flogið?“ Vísindavefurinn, 18. apríl 2005, sótt 21. nóvember 2024, https://visindavefur.is/svar.php?id=4897.
Þorsteinn Vilhjálmsson. (2005, 18. apríl). Hvernig geta fuglar flogið? Vísindavefurinn. https://visindavefur.is/svar.php?id=4897
Þorsteinn Vilhjálmsson. „Hvernig geta fuglar flogið?“ Vísindavefurinn. 18. apr. 2005. Vefsíða. 21. nóv. 2024. <https://visindavefur.is/svar.php?id=4897>.