Ein saga frá Indlandi greinir frá því hvernig tígrisdýrið fékk svörtu rendurnar sem prýða feld þess og er hún svohljóðandi:
„Arrrrrrrrr!“ rumdi ógurlega í appelsínugula tígrinum þegar hann elti álfa nokkra upp í tré. Álfarnir höfðu áður málað plönturnar og blómin í skóginum þeim litum sem við þekkjum. Á meðan þeir biðu eftir því að tígrisdýrið færi, þá ákváðu þeir að mála laufblöð trésins. Tígrisdýrið sat sem fastast við tréð og sofnaði loksins. Hugrakkasti álfurinn klifraði þá niður með gljáandi svarta málningu og pensil og málaði svartar rákir á mjúkan feld tígursins. Hálftíma síðar vaknaði tígurinn, leit upp í tréð og sá álfana þar enn. Hann hló að þeim, „vitlausu álfar“ sagði hann, „þið hefðuð getað flúið úr trénu á meðan ég svaf.“ Hann ákvað þá að skilja þá eftir uppi í trénu og gekk að tjörn einni þar skammt frá til að drekka. Þegar hann kom að tjörninni sá hann spegilmynd sína í vatninu og var brugðið. „Ég lít hræðilega út“, sagði hann og reyndi að skola rendurnar af sér en ekkert gekk. Eftir það skammaðist hann sín svo mikið að hann ákvað að halda til í dimmustu hlutum frumskógarins og elti aldrei framar skógarálfana.Á ensku nefnist þessi þjóðsaga How the tiger got its stripes og hún er indversk að uppruna en er hér í lauslegri þýðingu höfundar þessa svars. Frá Síberíu eru fjölmargar þjóðsögur um tígrisdýr og eru til ýmsar bækur með söfnum sagna frá þessu svæði. Þó einhverjar séu til á ensku eru þær flestar á rússnesku. Má þar til dæmis nefna rit sem inniheldur fyrst og fremst þjóðsögur Nanaí-fólksins sem lifir aðallega við Amurfljótið í Síberíu. Meðal þessa fólks hefur ekki verið síðri tígrisdýraátrúnaður en meðal þjóðanna á Indlandsskaga. Udege-fólkið sem er önnur þjóð í hjarta skóganna í Ussurilandi (nú Rússlandi), telur tígrisdýr og skógarbirni vera forfeður sína. Kóreubúar eiga líka sínar þjóðsögur um tígrisdýr og má til dæmis nefna bók sem tekin var saman og þýdd af Janie Jaehyan Park og nefnist á ensku The Tiger and the Dried Persimmon: A Korean Folk Tale. Í dag lifa tígrisdýr í Norður-Kóeru en voru áður mun algengari á Kóeruskaganum og eiga sér enn ríkan sess í þjóðtrú Kóreubúa. Ótal þjóðsögur um tígrisdýr eru frá Kína og Indókína. Í mörgum héruðum Kína var til dæmis talið að hið ógurlega afl sem tígrisdýrið hefur, gæti fælt í burtu illa anda. Til vitnis um það voru styttur af tígrisdýrum settar umhverfis grafreit konungsins