Vísindamenn í Brasilíu létu suður-amerískt kyn af býflugu eiga afkvæmi með öðru býflugnakyni. Afkvæmið var brjáluð býfluga sem er hættuleg mönnum. Er hægt að stöðva útbreiðslu þessarar flugu?"Brjáluðu" býflugurnar eru afleiðing af kynblöndun býflugna af afrísku og evrópsku undirtegundunum. Þeim var óvart sleppt í Brasilíu á sjötta áratugnum. Þær hafa oft verið nefndar drápsbýflugur í fjölmiðlum vegna þess að varnarhegðun þeirra er ofsafengnari en kynsystra þeirra frá Evrópu sem algengast er að nota til hunangsframleiðslu. Of mikið er oft gert úr hættunni af þeim enda eru þær ekki "brjálaðri" en afrískir forverar þeirra. Spurningin á við um afrísku býfluguna, en það er sama tegund og evrópska býflugan (Apis mellifera), sem notuð er til að framleiða hunang og fræva plöntur. Aftur á móti er um aðra undirtegund að ræða. "Brjáluðu" býflugurnar eru almennt nefndar afrísku býflugurnar og eru afleiðing af kynblöndun býflugna af afrísku og evrópsku undirtegundunum. Þeim var óvart sleppt í Brasilíu á sjötta áratugnum. Þær hafa oft verið nefndar drápsbýflugur í fjölmiðlum vegna þess að varnarhegðun þeirra er ofsafengnari en kynsystra þeirra frá Evrópu sem algengast er að nota til hunangsframleiðslu. Þær eru upprunnar í Suður-Afríku og eftir að þeim var sleppt í Suður-Brasilíu hafa þær dreift úr sér í suður til norðurhluta Argentínu og í norður um Mið-Ameríku til Norður-Ameríku. Þær bárust til Bandaríkjanna 1990, fyrst til Suður-Texas og síðan til Arizona og Nýju-Mexikó (1993), Kaliforníu (1994) og Nevada (1999). Býflugurnar eru um 18 mm langar, brúnar á lit með óskýr litamynstur. Þær mynda bú í sprungum og glufum. Einnig eru til flugur með skýrar svartar og gular rendur. Afrísku býflugurnar verja sig með meira offorsi en systur þeirra í Evrópu og nægir oft að þær verði fyrir ónæði af mönnum og dýrum til að þær bregðist harkalega við. Þær verjast með sting á afturenda og stungurnar geta gengið nærri fólki sem hefur ofnæmi fyrir þeim. Þetta á einnig við um ungabörn, gamalmenni og þá sem eru fatlaðir og eiga erfitt með að flýja. Einnig geta stungurnar farið illa með húsdýr. Afrísku býflugurnar mynda oftar sverma en evrópsku býflugurnar, það er að segja að drottningar eru oftar á ferðinni að mynda ný bú. Þær dreifa sér því hraðar en þær evrópsku. Of mikið hefur verið gert úr stungum þeirra og hættunni sem fylgir þeim. Samt eiga menn að vera á varðbergi, verði þær á vegi manna. Í Bandaríkjunum hafa hlotist 6 dauðsföll af þeim síðan þær bárust þangað. Það fyrsta var í ágúst 1993 og það seinasta í september síðastliðnum (1999). Í öllum tilfellum var það gamalt fólk (1 kona, 5 karlar) sem varð fyrir stungunum en þær vour oftast um eða yfir 40 talsins. Yngsti maðurinn var 66 ára og sá elsti 98 ára (meðalaldur 82,5 ár). Myndin var fengin á slóðinni
http://cnas.ucr.edu/~ento/CAAHB/ahb-facts.html.