Gróðurfar Suðurskautslandsins einkennist af smávöxnum og óvenju harðgerum lágplöntum á þurrlendinu en við ströndina má finna þörunga og sterkgerða þara. Flóra Suðurskautslandsins er því ekki áberandi að sjá en hún hefur aðlagast einu ómildasta veðurfari jarðarinnar. Umhverfi og ekki síst veðurfar Suðurskautslandsins er afar fjandsamlegt plöntum. Fléttur eru eitt af þeim lífformum sem geta þrifist við slíkar aðstæður og á Suðurskautslandinu geta þær ljóstillífað við -20°C og fengið nægilegt vatn úr þunnu lagi af snjó. Fléttur eru sambýlisform þörunga (oftast grænþörunga eða bláþörunga) og sveppa. Vaxtarhraði þeirra á Suðurskautslandinu er óvenju hægur, til dæmis vex tegundin Buellia frigida aðeins um 1 cm á 1.000 árum. Alls eru þekktar um 350 fléttutegundir á Suðurskautslandinu (til samanburðar er fjöldi fléttutegunda á Íslandi í kringum 700).
Tvær tegundir fléttna sem algengar eru á Suðurskautslandinu:
Xanthoria elegans (appelsínugul) og Buellia frigida (svört).
Um 130 tegundir af mosum (Bryophyta) hafa fundist á Suðurskautslandinu. Í fjörunni er urmull af þangi og ber þar mest á leðurkenndum nautaþara (Durvillaea antarctica) og risaþara (Macrocystis pyrifera) sem getur orðið 6-20 metra langur. Nautaþarinn er talinn vera harðgerðasti þari á jörðinni og þolir vel ágang sjávar og ofsafengið hafrót.
Ísinn á myndinni er grænleitur vegna þörungablóma.
Víða í snjónum má sjá all sérstaka þörunga, svokallaða snjóþörunga. Vöxtur þeirra einskorðast við hitastig undir 10°C. Á sumrin þegar hitastigið er rétt fyrir ofan frostmark, getur jökulísinn orðið skrautlegur á litinn. Litafarið fer eftir tegundum og ýmsum aðstæðum í náttúrunni. Stundum getur þéttleiki þörunganna farið upp í 105 til 106 einfrumunga á hvern millilítra af ís. Grænþörungar eru algengustu snjóþörungarnir. Heimildir og myndir: