Sólin
Rís 10:17 • sest 16:10
Tunglið
Rís 21:40 • Sest 15:54
Flóð
Árdegis: 10:12 • Síðdegis: 22:46
Fjara
Árdegis: 03:46 • Síðdegis: 16:36
Heimildir um þetta virðast ekki á hverju strái en samkvæmt þeim upplýsingum sem við höfum fundið er nokkuð mismunandi hvað konur með blæðingar hafa notað eða tekið til bragðs í tímans rás.
Talið er að nokkuð hafi verið um að þær notuðu ekkert sérstakt og hafi einfaldlega látið blóðið leka í fötin sín. Þetta gera konur sumstaðar í heiminum enn. Sem dæmi um það má nefna Uttar Pradesh á Indlandi þar sem tíðkast að konur sitji í fjósi meðan á blæðingum stendur og geti sig lítið hreyft. Einangrun kvenna meðan á blæðingum stendur virðist hafa tíðkast á ýmsum stöðum í heiminum, til dæmis mun hafa verið hefð fyrir því á Hawaii að þær hefðust við í sérstökum blæðingaskúr og eitthvað svipað mun hafa tíðkast í Súrínam.
Til eru frásagnir af einhvers konar tíðatöppum frá Egyptalandi um 1500 fyrir okkar tímatal. Einnig mun Grikkinn Hippókrates (um 460 - um 377 f. Kr.) hafa sagt frá tíðatöppum. Til eru lýsingar, bæði á grísku og hebresku á notkun einhvers konar tappa til getnaðarvarna og má kannski hugsa sér að tapparnir hafi líka verið notaðir til að stöðva tíðablóð. Eitthvað hefur verið um að svampar væru notaðir í þessu skyni, sem eins konar margnota tíðatappar.
Svo má ætla að konur hafi útbúið dömubindi úr því sem til féll, hvers konar tuskum og öðru, og þetta hefur að sjálfsögðu verið margnota. Yfirleitt hefur þurft að notast við belti til að halda bindunum á sínum stað enda mun notkun á nærbuxum, hvað þá af þröngu gerðinni sem tíðkast í dag, vera nútímafyrirbrigði.
Rétt er að nefna að til eru kenningar um að almennt hafi konur haft blæðingar mun sjaldnar fyrr á tímum en raunin er í dag. Bæði urðu stúlkur kynþroska mun síðar og tíðar barneignir og brjóstagjöf drógu úr tíðni blæðinga. Heimild:
