Lífsferill kattaspóluormsins getur verið ákaflega flókinn. Fyrst berst eggið út með saur kattarins og þroskast við hentug skilyrði utan líkama hýsilsins. Ef skilyrðin eru ákjósanleg, tekur þroski eggsins um einn mánuð en ef skilyrði eru erfið, getur eggið legið í dvala í nokkurn tíma og beðið eftir hentugu tíðarfari, til dæmis á vorin hérlendis. Egg getur verið á sýkingarstigi í nokkurn tíma áður en lirfan inni í því drepst. Rannsóknir hafa bent til að egg getur sýkt í marga mánuði, eða jafnvel í fáein ár. Þegar eggið hefur borist í kött (eða eitthvert annað dýr), klekkst eggið út í smágirni dýrsins. Ef um kött er að ræða þroskast lirfan áfram (sjá síðar) en ef um aðra dýrategund er að ræða, leggst hún í dvala í líkama dýrsins og "bíður" eftir því að köttur éti þennan millihýsil, svo að hún geti lokið lífsferli sínum. Lirfan getur legið í dvala í þessum millihýsli í mörg ár og unað sátt við sitt. Ef hún berst í kött, kemur hún sér oftast fyrir í lifrinni. Þaðan færir hún sig um set yfir í lungun með blóðflæði. Lirfan borar sig í gegnum lungnablöðrurnar og skríður svo upp lungnaberkjurnar. Við það getur kötturinn kúgast og með hjálp samdráttar í berkjum þegar kötturinn hóstar, berst lirfan í hálsinn. Þar er henni kyngt og hún berst niður í meltingarveginn, í annað sinn á ævi sinni. Þetta gerist á öðru þroskastigi lirfunnar en hún fullorðnast í meltingarveginum. Ef lirfan hefur komið sér fyrir í mjólkandi læðu, getur hún farið í mjólkurkirtla læðunnar í stað lungnanna og borist þaðan inn í meltingarveg kettlinganna. Í meltingar-veginum ná ormarnir fullorðinsstigi, byrja að æxlast og verpa eggjum sem berast síðan niður með saur kattarins. Þannig er hringnum lokað og hringrásin endurtekur sig.
Er spóluormasýking hættuleg köttum?
Spóluormasýking getur haft margvísleg neikvæð áhrif fyrir ketti. Til dæmis geta mjög sýkt dýr fengið lungnabólgu þegar ormar berast upp eftir öndunarveginum, Ungir kettir geta fengið tíð uppköst og niðurgang, og ef mikið er um orma í meltingavegi, geta þeir stíflað hann. Kettir sem hafa spóluorma þrífast stundum illa þar sem næringarþörf fjölda orma er töluverð. Spóluormasýking er því mikilvægt heilbrigðismál fyrir heimilisköttinn. En hvernig á kattareigandinn að sjá hvort kötturinn er smitaður af spóluormi? Öruggasta sönnunin er þegar kötturinn ælur upp hvítum ormi sem líkist helst spagettíi. Stundum berast aðrir ormar upp, svo sem bandormar sem eru flatir og greinilega liðskiptir. Mikilvægt er fyrir alla kattareigendur að spóluormahreinsa köttinn sinn árlega, ekki síst þegar um er að ræða útikött. Til eru fjölmargar tegundir spóluorma sem eru aðlagaðir að mismunandi hýslum, til dæmis má finna hér á landi hundaspóluorm (Toxocara canis) sem smitar ekki ketti. Önnur kunn tegund er ljónaspóluormur (Toxocara leonine) sem fannst fyrst í ljónum í Afríku. Heimildir og myndir:
- Buchsbaum, R., M. Buchsbaum, J. Pearse, og V. Pearse. 1987. Animals Without Backbones. University of Chicago Press, Chicago
- Roberts, L.S. og J. Janovsky. 1996. Foundations of Parasitology, 5th ed. Wm.C.Brown Publishers, New York
- Animal Parasitology á vefsetri Kansas State University
- Roundworms in Cats and Kittens á vefsetri Baring Boulevard Veterinary Hospital