Um greftrun, líkbrennslu og kirkjugarða, gilda lög nr. 36 frá árinu 1993. Í I. kafla þeirra laga er skýrt tekið fram að það eru nánustu aðstandendur sem bera ábyrgð á því að hinn látni sé grafinn eða brenndur. Yfirleitt eru þeir eftirlifandi maki eða niðjar, en nánustu aðstandendur geta einnig verið systkini, foreldrar eða önnur náin ættmenni eða aðrir nákomnir svo sem kunningjar eða vinir þess sem um ræðir. Sá kostnaður sem til fellur við jarðarfarir, svo sem prestkostnaður, umhirða við grafreit og annar tengdur kostnaður greiðist af kirkjugörðum með svokölluðum kirkjugarðsgjöldum sem ríkið innheimtir í formi skatta. Annar kostnaður fellur á þá sem standa hinum látna næst. Engar reglur kveða hins vegar á um að þessi kostnaður skuli falla á aðstandendur, þetta er einungis hefð sem myndast hefur í gegnum tíðina. Ef engar eignir eru í dánarbúi hins látna og ekki um neina aðra leið að ræða að greiða þann kostnað sem til fellur, þá hafa viðkomandi sveitarfélög hlaupið undir bagga. Hins vegar eru engar skýrar reglur sem kveða á um þessa skyldu sveitarfélaga. Reglugerðir tengdar þessum efnum má nálgast á aðgengilegu formi á heimasíðu Biskupsstofu.
Um greftrun, líkbrennslu og kirkjugarða, gilda lög nr. 36 frá árinu 1993. Í I. kafla þeirra laga er skýrt tekið fram að það eru nánustu aðstandendur sem bera ábyrgð á því að hinn látni sé grafinn eða brenndur. Yfirleitt eru þeir eftirlifandi maki eða niðjar, en nánustu aðstandendur geta einnig verið systkini, foreldrar eða önnur náin ættmenni eða aðrir nákomnir svo sem kunningjar eða vinir þess sem um ræðir. Sá kostnaður sem til fellur við jarðarfarir, svo sem prestkostnaður, umhirða við grafreit og annar tengdur kostnaður greiðist af kirkjugörðum með svokölluðum kirkjugarðsgjöldum sem ríkið innheimtir í formi skatta. Annar kostnaður fellur á þá sem standa hinum látna næst. Engar reglur kveða hins vegar á um að þessi kostnaður skuli falla á aðstandendur, þetta er einungis hefð sem myndast hefur í gegnum tíðina. Ef engar eignir eru í dánarbúi hins látna og ekki um neina aðra leið að ræða að greiða þann kostnað sem til fellur, þá hafa viðkomandi sveitarfélög hlaupið undir bagga. Hins vegar eru engar skýrar reglur sem kveða á um þessa skyldu sveitarfélaga. Reglugerðir tengdar þessum efnum má nálgast á aðgengilegu formi á heimasíðu Biskupsstofu.