Sólin
Rís 10:17 • sest 16:10
Tunglið
Rís 21:40 • Sest 15:54
Flóð
Árdegis: 10:12 • Síðdegis: 22:46
Fjara
Árdegis: 03:46 • Síðdegis: 16:36
Þegar Grettir var hjá Þorfinni Kárssyni í Háramarsey við Noreg banaði hann tíu berserkjum. Í 19. kafla Grettis sögu segir af berserkjunum Þóri þömb og Ögmundi illa: „Þeir gengu berserksgang og eirðu öngu þegar þeir reiddust.“ Þeir koma við tíunda mann að búi Þorfinns Kárssonar þegar hann er í Slysfirði. Heima fyrir er húsfreyja Þorfinns og dóttir hennar sjúk, Grettir og átta húskarlar. Berserkirnir láta ófriðlega en Grettir gefur þeim öl þangað til að þeir gerast mæddir af drykknum. Þá læsir hann þá vopnlausa í útibúri og sækir sjálfur krókaspjót og hjálm og gyrðir sig með saxi. Síðan sækir Grettir að berserkjum og:
gerði ýmist að hann hjó með saxinu eða lagði með spjótinu en þeir vörðust með trjám er lágu á vellinum og öllu því er þeir fengu til. Var það hin mesta mannhætta að fást við þá fyrir afls sakir þó að þeir hefðu eigi vopn.Þeirri viðureign lýkur svo að Grettir banar tíu berserkjum en tveir komast undan. Degi síðar fundust þeir dauðir af kulda og sárum. Berserkir koma fyrir í um 9 Íslendingasögum. Berserksgangur lýsir sér í því að menn grenja sem hundar, bíta í skjaldarrendur og óttast hvorki eld né járn. Í Eyrbyggja sögu segir af bræðrunum Halla og Leikni:
Þeir gengu berserksgang og voru þá eigi í mannlegu eðli er þeir voru reiðir og fóru galnir sem hundar og óttuðust hvorki eld né járn. (25. kafli)Og í Vatnsdæla sögu er sagt frá Haukum tveim: „Þeir grenjuðu sem hundar og bitu í skjaldarrendur og óðu eld brennanda berum fótum.“ (46. kafli) Þegar menn búast til hólmgöngu rennur stundum á þá berserksgangur. Í Egils sögu segir um Ljót:
Og er hann gekk fram á völlinn að hólmstaðnum þá kom á hann berserksgangur. Tók hann þá að grenja illilega og beit í skjöld sinn. (65. kafli)Bersersksgangur Ljóts stoðaði þó lítt því hólmgöngunni lauk með því að Egill hjó af honum fótinn og lét hann þá lífið.
