aðildarríki skuli gera viðeigandi ráðstafanir á sviði löggjafar, stjórnsýslu, félags- og menntunarmála til að vernda barn gegn hvers kyns líkamlegu og andlegu ofbeldi, meiðingum, misnotkun, vanrækslu, skeytingarleysi, illri meðferð eða notkun, þar á meðal kynferðislegri misnotkun, meðan það er í umsjá annars eða beggja foreldra, lögráðamanns eða lögráðamanna, eða nokkurs annars sem hefur það í umsjá sinni.Í almennum hegningarlögum nr. 19/1940 er að finna ákvæði um líkamsárásabrot og önnur ofbeldisbrot. Þessi ákvæði taka jafnt til allra fórnarlamba ofbeldisbrota, hvort sem fórnarlamb ofbeldisins er barn eða fullorðinn einstaklingur. Allir eiga þennan almenna rétt til að njóta verndar gegn ofbeldi. Í barnaverndarlögum nr. 58/1992 er síðan að finna ákvæði er veitir börnum enn ríkari vernd þegar ofbeldið er framið af einhverjum sem hefur barn í umsjá sinni. Þetta er í 63. gr.:
Ef þeir sem hafa barn í sinni umsjá a. misþyrma því andlega eða líkamlega, b. misbjóða því kynferðislega eða á annan hátt, c. vanrækja það andlega eða líkamlega þannig að lífi eða heilsu þess er hætta búin, þá varðar það fangelsi allt að tveimur árum nema þyngri refsing liggi við samkvæmt öðrum lögum.Börn, eða forsjáraðilar fyrir þeirra hönd, eiga fullan rétt á því, eins og allir aðrir, að kæra til lögreglu ef þau eru beitt ofbeldi. Það skiptir ekki máli hver það er sem beitir ofbeldinu, hvort það er kennari, starfsmaður skóla, foreldri eða hver sem er annar. Barn á aldrei að þurfa að líða það að vera beitt ofbeldi.
Ef kennari eða starfsmaður skóla beitir barn ofbeldi, getur það eða forráðamenn þess leitað til ýmissa aðila eftir stuðningi og til að láta vita um ofbeldið. Þetta geta verið aðilar innan skólans, til dæmis skólastjóri, námsráðgjafi, skólahjúkrunarfræðingur eða aðrir starfsmenn. Einnig er hægt að leita til barnaverndarnefndar eða beint til lögreglu. Rétt er jafnframt að benda á mjög víðtæka tilkynningarskyldu almennings samkvæmt barnaverndarlögum, en þar segir í 12. gr. að
hverjum, sem verður þess vís að barni sé misboðið, uppeldi þess vanrækt eða aðbúnaði þess sé svo áfátt að barninu geti stafað hætta af, er skylt að tilkynna það barnaverndarnefnd þar sem barnið dvelst.
Mynd: Centre for Europe's Children