Á yfirborði marglyttna eru sérhæfðar frumur sem nefnast brennifrumur eða stingfrumur (cnidocytes). Eins og myndin sýnir eru þær nokkurs konar hylki utan um frumulíffæri sem á latínu nefnist cnidae. Inni í þessu tiltekna líffæri er svokallað stinghylki (nematocyst) og þegar fruman er látin óáreitt er það samanvafið inni í frumunni. Þegar stingfruman verður hins vegar fyrir áreiti, það er að segja ef eitthvert utanaðkomandi fyrirbæri rekst í gikkinn sem liggur utan á frumunni, þá umskautast fruman með þeim afleiðingum að stinghylkið skýst út. Marglyttur nota þetta fyrirbæri bæði til veiða og í sjálfsvörn. Þessi frumugerð er einkennandi fyrir marglyttur og finnst víðsvegar á yfirborði þeirra. Dreifingin er ekki jöfn því frumurnar eru algengari á örmum marglyttanna en annars staðar. Sviðinn sem verður þegar einhver eða eitthvað rekst í marglyttu er vegna eitraðra próteinsameinda sem broddurinn hefur í sér. Þetta eitur er yfirleitt ekki hættulegt mönnum en þó eru til marglyttur sem bera mjög skaðlegt eitur. Tilvik eru þekkt þar sem manneskjur hafa dáið vegna eituráhrifanna, en þau eru bundin við heitari sjó en við eigum að venjast. Marglyttur í hafinu kringum Ísland eru að mestu skaðlausar en geta þó valdið vægum sviða ef menn handfjalla þær.
Á yfirborði marglyttna eru sérhæfðar frumur sem nefnast brennifrumur eða stingfrumur (cnidocytes). Eins og myndin sýnir eru þær nokkurs konar hylki utan um frumulíffæri sem á latínu nefnist cnidae. Inni í þessu tiltekna líffæri er svokallað stinghylki (nematocyst) og þegar fruman er látin óáreitt er það samanvafið inni í frumunni. Þegar stingfruman verður hins vegar fyrir áreiti, það er að segja ef eitthvert utanaðkomandi fyrirbæri rekst í gikkinn sem liggur utan á frumunni, þá umskautast fruman með þeim afleiðingum að stinghylkið skýst út. Marglyttur nota þetta fyrirbæri bæði til veiða og í sjálfsvörn. Þessi frumugerð er einkennandi fyrir marglyttur og finnst víðsvegar á yfirborði þeirra. Dreifingin er ekki jöfn því frumurnar eru algengari á örmum marglyttanna en annars staðar. Sviðinn sem verður þegar einhver eða eitthvað rekst í marglyttu er vegna eitraðra próteinsameinda sem broddurinn hefur í sér. Þetta eitur er yfirleitt ekki hættulegt mönnum en þó eru til marglyttur sem bera mjög skaðlegt eitur. Tilvik eru þekkt þar sem manneskjur hafa dáið vegna eituráhrifanna, en þau eru bundin við heitari sjó en við eigum að venjast. Marglyttur í hafinu kringum Ísland eru að mestu skaðlausar en geta þó valdið vægum sviða ef menn handfjalla þær.