Óheimil er eftirgerð og hvers kyns dreifing til almennings á myndritum og hljóðritum, þar á meðal hljómplötum, án samþykkis framleiðanda uns liðin eru 50 ár frá næstu áramótum eftir að frumupptaka var framkvæmd. Sé upptöku dreift til almennings innan greinds verndartímabils skal vernd þó haldast í 50 ár frá næstu áramótum eftir fyrstu dreifingu.Þarna er greint frá þeirri vernd sem hljóðritun, sem í þessu tilfelli á við tónlist, nýtur og öll upptaka eða eftirgerð til almennings er sögð óheimil. Hinsvegar má búa til eintök í eigin þágu og undir það fellur upptaka á eigin söng eða hljóðfæraleik á lagi eftir annan höfund. En samkvæmt ofantalinn grein er hverskyns dreifing á efninu og þá um leið öll viðskipti bönnuð með slíkar upptökur. Dreifing til almennings í þessu tilfelli myndi þá einnig falla undir nánustu ættingja og vini. Skoðið einnig svar Jóns Elvars Guðmundssonar við spurningunni Er ólöglegt að afrita tónlist ef flytjendur njóta höfundaréttar?
Má ég syngja inn á geisladisk lög eftir aðra og selja innan fjölskyldunnar?
Útgáfudagur
14.4.2003
Síðast uppfært
13.4.2021
Spyrjandi
Karl Njálsson, f. 1988
Tilvísun
Magnús Viðar Skúlason. „Má ég syngja inn á geisladisk lög eftir aðra og selja innan fjölskyldunnar?“ Vísindavefurinn, 14. apríl 2003, sótt 22. nóvember 2024, https://visindavefur.is/svar.php?id=3337.
Magnús Viðar Skúlason. (2003, 14. apríl). Má ég syngja inn á geisladisk lög eftir aðra og selja innan fjölskyldunnar? Vísindavefurinn. https://visindavefur.is/svar.php?id=3337
Magnús Viðar Skúlason. „Má ég syngja inn á geisladisk lög eftir aðra og selja innan fjölskyldunnar?“ Vísindavefurinn. 14. apr. 2003. Vefsíða. 22. nóv. 2024. <https://visindavefur.is/svar.php?id=3337>.