Sólin
Rís 10:20 • sest 16:07
Tunglið
Rís 23:27 • Sest 15:40
Flóð
Árdegis: 11:11 • Síðdegis: 23:50
Fjara
Árdegis: 04:43 • Síðdegis: 17:39
Elsta efni Gamla testamentisins er eldfornt og orðið til á öðru árþúsundi fyrir Krist. Meginefni þess er hins vegar til orðið eftir að konungdæmi var sett á laggirnar eða um 1000 fyrir Krist og fram á tíma útlegðarinnar í Babýlon á árunum 586 – 538 f. Kr. Esra- og Nehemíabók, Daníelsbók og Esterarbók eru yngstu rit Gamla testamentisins og orðin til á tímanum eftir útlegðina. Á þeim tíma urðu líka til svo kallaðar Apókrýfar bækur Gamla testamentisins.
Gamla testamentið varð þess vegna til á mjög löngu tímabili eða rúmlega 1000 árum. Hafa verður í huga að mörg ritanna hafa lifað lengi í munnlegri geymd áður en þau voru færð í letur. Í mörgum tilfellum er því mjög erfitt að aldursgreina ritin. Ljóst er til dæmis að margir Davíðssálmanna eru frá tímanum fyrir herleiðinguna til Babýlon (586—538 f. Kr.) þó svo að ritsafnið í heild sinni sé yngra. Eini sálmurinn sem unnt er að aldursgreina með verulegri vissu er Sálmur 137 sem er greinilega saminn rétt eftir lok útlegðarinnar, sennilega á bilinu 535—515 f. Kr.
Elsta efni Gamla testamentisins er eldfornt og orðið til á öðru árþúsundi fyrir Krist. Meginefni þess er hins vegar til orðið eftir að konungdæmi var sett á laggirnar eða um 1000 fyrir Krist og fram á tíma útlegðarinnar í Babýlon á árunum 586 – 538 f. Kr. Esra- og Nehemíabók, Daníelsbók og Esterarbók eru yngstu rit Gamla testamentisins og orðin til á tímanum eftir útlegðina. Á þeim tíma urðu líka til svo kallaðar Apókrýfar bækur Gamla testamentisins.
Gamla testamentið varð þess vegna til á mjög löngu tímabili eða rúmlega 1000 árum. Hafa verður í huga að mörg ritanna hafa lifað lengi í munnlegri geymd áður en þau voru færð í letur. Í mörgum tilfellum er því mjög erfitt að aldursgreina ritin. Ljóst er til dæmis að margir Davíðssálmanna eru frá tímanum fyrir herleiðinguna til Babýlon (586—538 f. Kr.) þó svo að ritsafnið í heild sinni sé yngra. Eini sálmurinn sem unnt er að aldursgreina með verulegri vissu er Sálmur 137 sem er greinilega saminn rétt eftir lok útlegðarinnar, sennilega á bilinu 535—515 f. Kr.
