Samkvæmt þróunarkenningu Darwins er allt líf hér á jörðinni komið af einni rót, það er að segja að allt líf á jörðinni sé einstofna. Darwin taldi að allt líf hafi sprottið af frumstæðum dreifkjörnungum sem lifðu fyrir meira en 3,5 milljörðum ára. Frá þeim hafi plöntur, bakteríur, sveppir og dýr komið fram á undanförnum ármilljörðum. Af því leiðir að hundar og bjarndýr eru verulega skyld enda eru bæði dýrin spendýr af ættbálki rándýra sem nefnist Carnivora á latínu. Til glöggvunar er gott að skoða ættartré rándýra en eins og sjá má eru flokkar rándýra alls 10 talsins.
Hundar og bjarndýr eru af sömu megingrein rándýra, yfirættinni Canoidea, eins og myndin hér að ofan sýnir. Hin yfirættin nefnist Feloidea. Á myndinni má einnig sjá innbyrðis skyldleika hinna mismunandi flokka rándýra. Sá flokkur rándýra sem er skyldastur hundum er flokkurinn Mustelidae, en í honum eru meðal annars minkar, otrar, skunkar, jarfar og hreysikettir. Steingervingafræðingar telja að sameiginlegur forfaðir hunda og bjarndýra hafi verið uppi á míósen-tímabilinu fyrir um 25 milljónum ára. Síðan þá hefur tegundum fjölgað mikið. Sú grein sem greindist frá hunda- og marðagreinni hefur síðan þróast í ólíka flokka rándýra svo sem bjarndýr og þvottabirni en dýr úr hinum þremur flokkunum selir, sæljón og rostungar eyða mestum hluta ævi sinnar í hafinu. Ef miðað er við sögu lífsins á jörðinni og innbyrðis skyldleika hinna fjölbreytilegu fylkinga lífvera þá er óhætt að fullyrða að flokkar bjarndýra og hunda séu verulega skyldir. Enda hafa dýr í þessum flokkum ýmis sameiginleg einkenni í líkamsbyggingu og lífeðlisfræði sem staðfesta skyldleikann.
Mynd: Af vefsetri BBC: Walking with Beasts