Sólin
Rís 10:17 • sest 16:10
Tunglið
Rís 21:40 • Sest 15:54
Flóð
Árdegis: 10:12 • Síðdegis: 22:46
Fjara
Árdegis: 03:46 • Síðdegis: 16:36
.jpg)
Í Ramadan fylgja múslimar stranglega boðum Allah. Orðið "íslam" þýðir einmitt "að hlýða Guði". Á föstunni mega trúaðir múslimar ekki borða, drekka, reykja eða stunda kynlíf frá sólarupprás til sólarlags. Ramadan er tími líkamlegrar og andlegrar hreinsunar og yfirbótar og markmiðið er að auka sjálfstjórn og trúarhita. Hungurtilfinningin á að auka samkennd með þeim sem eru fátækir og svangir allan ársins hring. Í kjölfar föstunnar eiga múslimar að fyllast þakklæti vegna alls þess góða sem lífið gefur þeim. Barnshafandi konur og þeir sem veikir eru eða á ferðalagi þurfa þó ekki nauðsynlega að fasta en þeim er ráðlagt að gera það þegar tækifæri býðst.
Ramadan er mikil hátíð hjá múslimum og algengt er að þeir útbúi sérstaka matarrétti sem eingöngu eru snæddir á föstunni. Matur er borðaður rétt fyrir sólarupprás, og kallast málsverðurinn þá suhoor, og eftir sólarlag en þá kallast málsverðurinn iftar. Á meðan dagur er á lofti borða múslimar ekkert. Sólin er auðvitað misjafnlega lengi á lofti eftir árstíð og stað þannig að föstutíminn er lengstur þegar Ramadan er að sumarlagi og þá því lengri sem fjær dregur miðbaug. Við sólarlag gæða múslimar sér oft á döðlum áður en þeir halda til bæna. Að bænastundinni lokinni er algengt að vinum og ættingjum sé boðið til veislu.
Síðustu tíu dagar Ramadan skipta mestu í föstunni en mikilvægasti sólarhringurinn er sá 27. Múslimar trúa því að um nóttina á 27. degi föstunnar hafi fyrstu erindi Kóransins opinberast spámanninum. Sú nótt gengur undir nafninu Lailat ul-Qadr eða nótt mættisins. Í Kóraninum segir að nóttin jafnist á við þúsund mánuði og því eyða margir múslimar allri nóttinni í bæn. Á föstu reyna múslimar að lesa eins mikið í Kóraninum og þeir geta og margir lesa hann allavega einu sinni. Aðrir eyða dagstund alla föstuna í mosku þar sem lesið er upphátt upp úr Kóraninum.
Hér má heyra flutning á versum úr Kóraninum.
Fastan er ein af fimm grundvallarstoðum íslams. Hinar stoðirnar eru trúarjátningin, bænin, pílagrímsferð til Mekka og að gefa fátækum ölmusur. Í trúarjátningu múslima segir: "La ilaha illa Allah, Muhammadur rasoolu Allah" sem mætti þýða á íslensku sem: "Það er engin sannur Guð nema Allah og Múhameð er spámaður hans". Trúarjátningin kallast Shahada. Trúaðir múslimar biðja fimm sinnum á dag. Hver bæn tekur ekki nema nokkrar mínútur. Múslimar biðja beint til Allah og prestar koma því ekki að bænagjörðinni á sama hátt og í guðsþjónustum í kristinni trú, né heldur hafa þeir milligöngu um aðra trúariðkun eins og þegar katólskir menn skrifta. Beðið er við sólarupprás, á hádegi, um miðjan dag, við sólarlag og á miðnætti. Múslimar biðja nánast hvar sem þeir eru staddir, hvort sem það er á ökrum, á skrifstofum, í verksmiðjum eða í háskólum. Margir hafa til þess sérstakar mottur eins og ferðamenn í löndum múslima hafa séð. Sumir fara líka í moskurnar til bæna. Bænatímarnir ákvarðast af gangi sólar og sérstakir menn minna á þá með því að kalla til bæna frá moskunum. Nú á dögum eru hátalarar notaðir við þetta og setur það talsverðan svip á borgir í löndum íslams. Að gefa ölmusu kallast Zakat. Upprunaleg þýðing orðsins er bæði hreinsun og þroski. Zakat felst í því að múslimar gefa tiltekið hlutfall af eigum sínum til fátækra. Ef múslimi á til dæmis gull í heilt ár sem vegur meira en 85 grömm þarf hann að gefa andvirði rúmlega tveggja gramma til fátækra. Pílagrímaferðin til Mekka í Saudi-Arabíu kallast Hajj. Allir múslimar sem geta eiga að taka sér þessa ferð á hendur að minnsta kosti einu sinni um ævina. Tvær milljónir múslima frá öllum heimshornum koma til Mekka á hverju ári. Pílagrímarnir bera einfaldan klæðnað svo að ekki sjáist hverjir séu ríkir og hverjir fátækir, og allir standi jafnir frammi fyrir Allah.
Hér má sjá pílagríma við bænagjörð í Haram-moskunni í Mekka í Saudi-Arabíu. Svarta byggingin heitir Kaaba en í átt til hennar snúa múslimar sér um heim allan þegar þeir biðja.
