Af hverju kemur fullt tungl?Fullt tungl verður einu sinni í hverri umferð tunglsins um jörð, þegar lína frá tungli hornrétt á brautarsléttu jarðar sker beinu línuna sem markast af sól og jörð. Um leið er tunglið nokkurn veginn fjærst sól í þeirri umferð. Þá er sú hlið tunglsins sem snýr að jörðinni nær öll upplýst og tunglið sést sem bjartur hringflötur frá allri þeirri hlið jarðarinnar þar sem er nótt því að sú hlið snýr frá sólu og að tungli. Fullt tungl í þessum skilningi er atburður sem gerist á sama tíma fyrir öllum athugendum sem verða hans varir á annað borð.
Nú mætti ætla að jörðin skyggi á tunglið þegar hún er milli sólarinnar og tunglsins. Þetta kemur vissulega fyrir og nefnist það þá tunglmyrkvi. En oftast sjáum við fullt tungl. Þetta er vegna þess að braut tunglsins um jörðina hallar um 5° miðað við braut jarðar um sólu. Það er nóg til þess að tunglið er oftast aðeins fyrir ofan eða neðan jörðina séð frá sólu og hún nær því yfirleitt að lýsa upp þá hlið þess sem að henni snýr. Tímasetningu á fullu tungli má finna til dæmis í Almanaki Háskóla Íslands, miðað við staðartíma hér hjá okkur. Staðartíminn er hins vegar annar í öðrum tímabeltum. Allar götur síðan á dögum Forn-Grikkja hafa menn getað mælt staðartíma tunglmyrkva. Mismunur á honum milli staða fyrir sama myrkvann gefur til kynna muninn á landfræðilegri lengd staðanna, en hana var annars lengi vel erfitt að ákvarða. Þegar Kólumbus fór til Ameríku hélt hann að hann væri kominn til Asíu, það er að segja Kína eða Japan. Nokkrum áratugum síðar voru gerðar mælingar á staðartíma tunglmyrkva í Ameríku og þar með voru færðar endanlegar sönnur á að menn væru staddir í heimsálfu sem áður var sem næst óþekkt.